Yucatan: Merida en Celestun

Vanuit het Paradijs aan de westkust van Mexico (Jalisco) vlogen we met een tussenstop in Mexico city helemaal naar de andere kant van Mexico, naar het schiereiland Yucatan wat al heel lang een toeristische bestemming is.

We hadden speciaal een vlucht genomen naar Merida, de hoofdstad van Yucatan om hier de Semana Santa (Goede week) mee te maken. Wij hoopten in dit katholieke land om processies te zien en rituelen die bij het Paasfeest horen. Helaas er waren alleen een paar dansvoorstellingen en Mayavoetbal waarbij 2 partijen een brandende voetbal in de lucht moeten houden en door een stenen doel moeten gooien. In vroeger tijden werd de verliezer onthoofd……

Op goede Vrijdag waren alle beelden in de kathedraal afgedekt met paarse doeken en werden er buiten takken verkocht van een bepaalde plant (geen palmtakken) en kruisen gemaakt van riet en blad. Verder stonden de mensen in de rij om te biechten. Geen kruisgang om 15.00 uur waarbij de pastoor de statie’s afgaat, gewoon een mis.

Het is erg druk in Merida, volgens de ober in het restaurant waar we gisteravond aten zijn er een miljoen voornamelijk Mexicanen die hier de paasvakantie doorbrengen, voor hun de belangrijikste vakantie van het jaar. Waarom ze naar zo’n drukke stad komen in deze hitte is mij een raadsel.

We hadden 6 nachten in een hotel in Merida geboekt, zonder auto dus weer alles met de bus. Het historisch stadscentrum verkenden we met een gids die vertelde dat alle belangrijke gebouwen die om het centrale plein staan en alle kerken in de stad gebouwd zijn van limestoneblokken van een nabij gelegen Maya pyramide. De Spanjaarden die de Mayabevolking als slaven gebruikten bouwden zo een “witte stad”. Hoe de Spanjaarden over de Maya’s dachten is wel heel duidelijk te zien op de gevel van een van de musea, 2 Spaanse officieren die op de 2 onthoofde Maya’s staan.

De belangrijkste bron van inkomsten uit deze regio was vroeger de verbouw van agave (henneqien, er zijn 2 soorten agaves, de ene is de plant waar tequila van wordt gemaakt in Jalisco en de andere heeft vezels waar sisal van wordt gemaakt voor matten, touw, kleding enz.) In de vorige eeuw was sisal een veelgevraagd product en zijn hier op de hacienda’s (door de Maya’s te gebruiken als goedkope arbeidskracht ) fortuinen verdiend. Enorme villa’s getuigen van deze rijkdom aan de Paseo Montejo, enkele zijn nu opgekocht door banken en bedrijven en in oude staat teruggebracht zoals het museum Canton met een fraaie collectie borduur- en weeftechnieken uit Mexico en Guatemala. In de 50er jaren kwam er een einde aan de vraag naar sisal door de opkomst van de synthetische garens en kwamen de hacienda’s leeg te staan. Enkele zijn er gerestaureerd en doen nu dienst als museum of restaurant.

Ten noorden van de stad is het Maya Mundomuseum in 2012 geopend in een futuristisch gebouw. Hier wordt met behulp van films en interactieve presentaties de geschiedenis van de Maya’s uitgelegd, de cultuur die nu nog springlevend is omdat circa 30% van de bevolking van Yucatan Maya is.

Zoals in alle Mexicaanse steden die we tot nog toe bezochten is het verkeer weer een crime. Bussen denderen door de straten en laten zwarte roetwolken achter. Met 38 gr. overdag rond het middaguur is het geen pretje om hier rond te lopen.

Vandaar dat we een dagtocht boekten met een bus naar Celestun. Dit vissersplaatsje ligt ten westen van Merida aan een lagune met brak water met prachtige mangroven. Hier zijn in de “winterperiode” duizenden flamingo’s te zien. Met een bootje voeren we over de brede lagune en zagen vele flamingo’s, witte pelikanen en andere watervogels. Erg mooi gezicht de oranje flamingo’s die op het strand staan en in het water.

Vanmiddag worden we opgehaald en naar het kantoortje van de autoverhuurder gebracht. Heerlijk weer een auto, dan kunnen we weer gaan en staan waar we willen. Hopelijk valt het rijden in Mexico mee want als je de reisgidsen moet geloven….er liggen hier niet voor niets overal ijzeren drempels in de weg om het verkeer af te remmen.