Van het Rifgebergte naar de Hoge Atlas

We reden door heel aparte landschappen zuidwaarts. Het ene moment denk je dat je in Namibie bent en het andere moment in IJsland. Kale bergen waar een ijskoude wind overheen joeg met herders met grote kudde schapen. Ongelofelijk dat deze mensen hier kunnen overleven. Prachtige kleuren in het late middaglicht en toen begon het ook nog te sneeuwen.

We kwamen vrij laat op de camping in Midelt aan. De hele weg hadden we geen toerist gezien en deze camping stond helemaal vol. we mochten blij zijn dat we nog een plaatsje hadden. De winterkleren konden weer uit de doos want het was bitterkoud en de kachel die we al hadden opgeborgen werd ook weer overhoop gehaald. We aten een tajine in het gezellige restaurant waar een grote groep Nederlanders zat te eten van de universiteit in Rotterdam.

De volgende morgen natte sneeuw. Dan is het echt koud als je in je badjasje tussen de sneeuwvlokken door naar de douche rent. Gelukkig was er warm water anders had ik meteen rechtsomkeer gemaakt.

Verder zuidwaarts reden we over passen van 2000 meter waar sneeuwbarrieres gelukkig waren vrijgegeven, want er lag geen sneeuw meer op de weg maar wel op de bergen wat prachtige plaatjes opleverde.

We reden door een dennenbos wat hier in Marokko zeldzaam is. Dit bleek een skigebied te zijn. Hier had koning Hassan II een paleis.

Eind van de middag reden we door de tunnel de Legionaires die de Fransen nog hebben aangelegd en daar was de Ziz-vallei. De rivier de Ziz heeft hier miljoenen jaren met een enorme kracht door het landschap gestroomd en zo de bergen ingesleten. Hier in the middle of knowwhere vonden camping Jurrasic. Ook weer in kasbastijl. Campings vinden is vanaf nu geen enkel probleem meer. Je kunt kiezen uit diverse campings en het prijsniveau ligt tussen de 8 en 11 euro per nacht incl. stroom en als je geluk hebt een warme douche. Vaak zijn er wasmachines op de camping en een restaurant.

Aangezien camping Jurassic op een plateau ligt waaide het er enorm. Er stonden 2 auto's met daktent naast ons en die waaide bijna het dal in. Ik wilde voor we naar bed gingen even naar de sterren kijken in de heldere hemel want hier is geen lichtvervuiling maar dat had ik beter niet kunnen doen want de wind sloeg achter de deur van de camper en kwam met een rotvaart tegen mijn voorhoofd en de haak van het kapstokje net boven mijn wenkbrauw. Oef wat een mazzel, had wel eens verkeerd kunnen aflopen. Dan maar een bult op mijn hoofd en een dag later een blauw oog.

Het weer werd rustiger hoe verder we zuidwaarts reden. Onderweg kwamen we langs Meski waar een bron is. we besloten hier te blijven op de camping en te gaan wandelen in het palmenbos. dit is een heel ingenieus systeem. De boeren hebben hier allemaal hun eigen veldje wat wordt ingeplant met groen voor de dieren of koren. De vrouwen houden dit bij en oogsten voor de ezels en koeien. De bron bevloeit de veldjes via allerlei kanaaltjes die stromen langs dijkjes van klei. dit systeem werkt al duizend jaar goed. boven op de berg lag de oude ksar. Dit is een ommuurde vesting waar je vroeger veilig woonde. Het is een soort dorp met moskee en plek voor de dieren. alles is gemaakt van leem met stro en kiezels. Ongelofelijk wat ze hier prachtige bouwwerken van kunnen maken. Maar aangezien dit een natuurmateriaal is is het binnen de kortste keren een puinhoop als het niet wordt bijgehouden. als er ergens een zwakke plek zit moet dat meteen worden bij gesmeerd want als een huis instort volgt de buurman ook.

Het weer wordt steeds beter. we lopen al in een t-shirt en het blijkt dat in Marokko de lente hier nog maar pas begint.