Natchez aan de Mississippi

We reden New Orleans uit over de snelweg van beton die aangelegd is op hoge palen over de moerassen.

Op de film die we van de week zagen over orkaan Katrina werd duidelijk dat men er in New Orleans rekening mee moet houden dat er steeds minder land overblijft. Elk jaar neemt de natuur een behoorlijk stuk terug. Door dijken aan te leggen langs de Mississippi voor het overstromingsgevaar zijn de mangroven verdwenen en wordt er geen slib meer aangevoerd.

Door kanalen aan te leggen door de moerassen dringt zeewater diep de delta in en sterven de mangrovenbossen uit. De Golf van Mexico warmt op en dat is ook weer een reden waardoor er meer orkanen komen. De natuurlijke barrière van mangroven op de eilanden rondom New Orleans beschermen de stad en als die steeds verder verdwijnen……

Maar ja wij rijden 300km noordwaarts langs de Mississippi. Aan het landschap is niet zoveel aan, vlak. Wij hoopten de overblijfselen te zien van katoenplantages, maar die zijn er niet meer. Natchez een prachtige stad aan de Mississippi. Hier woonden de rijke en schatrijke eigenaars van de katoenplantages.

Hier is gigantisch veel geld verdiend door de katoenboeren met hun slaven want er staan hier huizen waar je stijl van achterover slaat.

De reden waarom er een eind kwam aan het verbouwen van katoen was; na de burgeroorlog waren er niet meer voldoende slaven (deze kregen een gewoon loon en kwamen dus in loondienst) verder importeerde Engeland geen katoen meer uit de VS omdat ze die zelf goedkoper konden krijgen en er was een insectenplaag die de katoenplantages veel schade toebracht.

We hadden geluk, het was Springpilgrimage. Dat betekent dat de particulierenhuizen deze maand op bepaalde dagen en tijden o.l.v. een gids te bezichtigen zijn. (door het jaar heen kun je er dus nooit in) We kozen 3 heel verschillende huizen. Prachtig gerestaureerd. Veel van de huizen doen nu dienst als B&B.

Huizen liggen in prachtige tuinen waar nu de magnolia’s bloeien. De natuur loopt hier zeker 3 weken achter. Ze hebben hier sinds mensenheugenis niet zo’n koude winter gehad. Je ziet ook veel planten en struiken in de tuinen die de vorst niet hebben overleefd. Op zondag gingen we naar de mis in de R.K. kathedraal, prachtige kerk maar net zo’n saaie mis als bij ons thuis. Ook nog naar een concert geweest van een gospelkoor, was wel aardig.

Van Natchez was het een hele reis naar de oostkust van de VS. We hebben inmiddels al heel wat staten bezocht, Florida, Alabama, Louisiana en Mississippi. We namen de highway want onderweg is hier niet veel te beleven. Talahassee  was wel een leuke stad en lag prachtig in een gebied met diverse natuurgebieden o.a. Wakulla Springs. Dit is een van s’werelds grootste zoetwatermeren met een bron die voor een enorme aanvoer zorgt van water.

Hier maakten we een boottocht en zagen o.a. manatees. Dit zijn grote goedaardige zeekoeien die ook alweer met uitsterven worden bedreigd.

Deze week logeerden we in motels en dat is nu niet echt mijn idee van vakantie. De kamers zijn prima maar de motels liggen allemaal (er zijn heel wat ketens) aan de highway. Het is er altijd lawaaierig, je kunt geen raam openzetten zoals bij de meeste Amerikaanse hotels en het ontbijt bestaat uit brood met jam en plastic bestek en idem bordjes. Alleen koffie, een Amerikaan drinkt geen thee.

De laatste rit ging naar Jacksonville Florida waar we de huurauto inleverden (met schade want er had iemand tegenaan gereden op een parking) en werden we opgehaald door John en JoAnn uit Bluffton bij Savannah Georgia.