Jarig in Charleston

Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor de verjaardagswensen die ik kreeg. Heel erg leuk om zoveel felicitaties te krijgen in het buitenland.

Na Savannah was Charleston aan de beurt.

We hadden al weken geleden kaarten geboekt voor de Spring pilgrimage in Charleston en dat was maar goed ook want ze waren ondanks dat ze behoorlijk aan de prijs waren snel uitverkocht.

We hadden die dag pech met het weer want het regende pijpenstelen. Gelukkig hebben de antebellumhuizen bijna allemaal een veranda waar je heerlijk kunt zitten in de schommelstoelen, maar wij konden er nu schuilen voor de regen.

We mochten 9 huizen zien die normaal voor publiek gesloten blijven. Dit waren nu eens huizen die “gewoon” bewoond werden, dus tussen het antiek stonden ook een tv en een laptop. Huizen en interieurs waren prachtig. Heel verschillende huizen van een villa met 10 slaapkamers tot een shotgunwoning die zo genoemd word omdat de kamers achter elkaar zijn gebouwd en je zo een heel lang huis krijgt waar je zo doorheen zou kunnen schieten.

Het wonen in deze mooie panden is behoorlijk prijzig. Niet alleen wat de aankoopprijs betreft, maar ook het onderhoud. Deze huizen staan allemaal onder monumentenzorg zoals ze dat bij ons noemen en er mag absoluut niets aan veranderd worden. Als er iets stuk gaat moet de eigenaar op zoek naar iemand die het weer in de oude staat kan herstellen.

Jaren geleden is bepaald dat alles wat ouder is dan 75 jaar behouden moet blijven en moet blijven staan waar het vroeger stond. Zo zie je bv nog grote platte stenen aan de rand van de trottoirs, de zg opstapstenen om makkelijk in de koets te kunnen stappen.

Het oude centrum van Charleston is behoorlijk groot en nog voor het grootste gedeelte precies zo als in de 18e eeuw, compleet met gaslantaarns die s’avonds aangaan en met cobblestonestraatjes (soort ronde kinderkopjes) waar je je nek breekt als je niet uitkijkt. Ook tientallen kerken met prachtige interieurs en hele oude kerkhoven.

We deden een architectuurwandeling met een gids die hier heel goed de weg wist en zij loodste ons in snel tempo tussen de kerken over de kerkhoven door allerlei smalle straatjes door die je zelf nooit gevonden zou hebben. Hier ook weer overal koetsen en helaas auto’s.

Autovrije straten kennen ze helaas in Amerika niet. Kortom Charleston is een groot openluchtmuseum, waar je dagen kunt dwalen en huizen, kerken en musea kunt bekijken.

Wij bezochten ook de oude slavenmarkt, waar vroeger duizenden slaven verkocht werden en gescheiden van hun familie. De rillingen lopen over je rug als je de verhalen leest over wat zij meemaakten. Vreemd idee als je zwarte mensen ziet lopen dat dat meestal nazaten zijn van de slaven van vroeger.

Dit is het minder prettige verleden van het zuiden van Amerika en dankzij het keiharde werken van deze zwarte mensen is hier zoveel rijkdom vergaard in de katoen- en rijstplantages.

Na 4 dagen cultuur in Charleston was het tijd voor natuur. In de buurt van ons gastadres hadden we een park ontdekt rondom een moeras wat nog helemaal onaangetast was. Met een bootje duwde de ranger ons door het moeras en legde alles uit over de planten en dierenwereld. Hij vertelde dat april een goede tijd was om dit park te bezoeken want het water is nog koud en als de zon schijnt komen de schildpadden en alligators uit het water om in de zon te zitten opwarmen. Heel idyllische plek om te fotograferen met de bloeiende magnolias.

Terug naar Savannah in de stromende regen. De wegen zijn hier niet bepaald goed onderhouden en voeren het water niet goed af waardoor je aquaplaning krijgt en diepe plassen.

Pasen was weer idem dito regen. We gingen naar de mis in de kathedraal van Savannah waar 4 missen nog niet voldoende waren om iedereen die naar de kerk wilde een zitplaats te bieden.

Ook leuk was de film “Westside story” in het Lucastheater in Savannah. Een mooi art- decotheater in het centrum van Savannah uit 1925 en een paar jaar geleden voor miljoenen dollars gerestaureerd. Amerika is voor ons heel betaalbaar. Aangezien de euro sterk is krijgen we veel dollars. Zo’n film kost bv maar 5$. Ad haalt altijd de kaartjes, hij krijgt het 65+ tarief en ik kijk meestal even de andere kant op voor het geval……..

Lunchen is ook niet duur. Zowiezo is lunchen veel goedkoper dan dineren maar ook hier geeft Groupon bonnen uit voor restaurants en andere activiteiten. Zo gaan we morgenavond met een gids in Savannah een pubcrawl doen. Ben benieuwd, alles gaat hier over geesten en spoken. Er schijnen hier veel vreemde dingen te gebeuren, dus we gaan eens naar die spookverhalen luisteren met een pilsje erbij in de pub.

Beaufort was ook een prachtige plaats op zo’n 40 km afstand. Een van de oudste steden en mede door de prachtige Amerikaanse eiken met spanish moss en de villa’s aan de waterkant die uitkijken op de marsh heel apart. Eindelijk ook eens buiten gegeten tussen de middag op een terras aan het water. Komt hier nooit voor. Al is het nog zo’n mooi weer iedereen zit binnen in de airco.