Van Frans naar Spaans Baskenland

We maakten een mooie tocht door het Franse Baskenland. Glooiend landschap (lijkt op de Ardennen) met typisch Baskische huizen met dikke stenen muren met rode kozijnen, rode luiken en rode pannendaken. In St. Jean de Luz aan zee gingen we naar een mis in een oude romaanse kerk met langs de muren 2 rijen balkons waar nog heel wat mensen konden staan. Reden voor al deze drukte waren de gildes die uit de wijde omgeving naar St. Jean de Luz kwamen voor hun jaarlijkse feestdag. Er waren gildes van de vis die een schaal fruits de mer meedroegen, gildes van kersen van hammen enz. De optocht in hun originele kledij was een mooi gezicht.

We vertrokken weer uit het gezellige appartement in Biarritz met de Enjoy. De opstartproblemen met de Enjoy zijn inmiddels opgelost. De Enjoy heeft bijna 2 jaar werkloos in de stalling gestaan en dat is niet goed voor het beestje. Altijd weer even wennen om op een paar vierkante meters met een keukentje van 80 cm en een piepkleine douche/wc te leven, maar er komen weer heerlijke maaltijden uit het kleine keukentje en we zijn er alweer helemaal aan gewend.

We passeerden moeiteloos de Spaanse grens en kwamen terecht in Spaans Baskenland. Hele andere huizen en landschap. We bezochten als eerste San Sebastian. Prachtige stad aan la Concha (de schelp= een van de 2 stranden) Na een wandeling over de lange boulevard met de smeedijzeren lantaarns kom je in het sfeervolle centrum. Smalle straatjes met overal pinxtosbars. Dit zijn tapas op Baskische wijze. Vanaf 12 uur s’middags staat de bar van de restaurantjes vol met allerlei lekkere hapjes. Broodjes met manchego (schapenkaas) met rauwe ham, hapjes met zalmmousse en garnalen enz. Om je maag een beetje goed te vullen heb je er voor de lunch toch wel een stuk of 5 nodig om er weer even tegen te kunnen.

We moeten erg wennen aan de etenstijden in Spanje. Hier wordt s’middags tussen 13 en 16 uur warm gegeten en dan pas gaan de restaurants weer open om 20 uur s’avonds. Tot nu toe hebben we dus elke dag gekookt en dat vind ik erg leuk. Je hebt hier mega Lidls. Veel groter dan bij ons met een enorm assortiment en heerlijk brood.

Wij hadden eigenlijk gedacht dat er niet veel toeristen meer te vinden zouden zijn in Noord-Spanje, maar op de camperplaats van San Sebastian stond het bijna vol. Duitsers, Zweden, Fransen, Nederlanders, Engelsen allemaal op weg om de zon op te zoeken de komende tijd. We hadden ze al voorbij zien komen in Biarritz, rijen campers van groot tot klein, splinternieuwe campers zo uit de showroom van dik 8 meter tot kleine busjes en alles wat er tussen in zit. Spanje is dan ook een echt camperland. Bijna elke stad heeft een speciaal camperparkeerterrein met voorzieningen voor water en afstort van toilet en grijs afvalwater. Vaak gratis. Ook aan de autosnelwegen zie je vaak borden die aangegeven waar je terecht kunt om je camper te servicen.

De wegen zijn bijzonder goed, alleen Tom Tom zorgt af en toe voor een crises in de wagen als ie het even niet meer weet met al die nieuwe rotondes b.v. in Bilbao. We waren op zoek naar het Guggenheimmuseum wat in een buitenwijk ligt, maar Tom Tom stuurde ons de drukke stad in en daar wil je dus echt niet zijn. Er is maar een manier; rij naar de camperplek en ga van daaruit met de bus. Dat hebben we dus gedaan en we kwamen op zondagmorgen na een regenachtige nacht aan bij het prachtige museum. De zon brak door en gaf een prachtige glans op dit geheel van metalen platen gemaakte museum. Hier kun je wel blijven fotograferen. Aan alle kanten is dit architectonische hoogstandje prachtig. Het ligt aan een rivier en als je op de brug staat heb je een mooi overzicht. Aan deze kant staat ook de grote spin (maman) van brons. Bij de hoofdingang staat het hondje wat helemaal gevuld is met bloemen. Binnen ook enorme ruimtes ondermeer gevuld met kunst van Kadinsky.

Je kunt je niet voorstellen dat enkele jaren geleden de rivier hier ernstig vervuild was en op de plek waar nu het museum staat verouderde scheepswerven waren. Nu is het een prachtig modern gebied wat heel wat toeristen trekt. Ryanair heeft ook een aanvlieghaven in Bilbao dus ook een stedentrip hiernaar toe is heel aantrekkelijk. Ook de oude stad is erg mooi. Prachtige pleinen met kerken, opera, overdekte markt en veel mooie oude huizen maakt het de moeite waard om deze stad een paar dagen te bezoeken.

Van Baskenland westwaarts rij je naar de provincie Galicie. We volgden de kustroute met talloze mooie uitzichten op de ruige kust. Santillana del mar (niet aan zee) uit de 12e eeuw en praktisch onveranderd door de eeuwen heen. Alles gerestaureerd, zou zo als filmdecor kunnen dienen. Enkele kilometers verderop liggen de grotten van Altamira. Niet meer mogelijk om de originele grotten te bezoeken, maar er is een museum naast gebouwd waar de grotten exact gekopieerd zijn. Heel knap gedaan.

Het valt ons op dat de toegangsprijzen voor musea zeer redelijk zijn en nergens betaal je voor parkeren. Ook hebben ze hier nog 65+ kortingen wat ze bij ons al lang hebben afgeschaft. (leuk voor Ad)

Vannacht sliepen we op de boulevard van Comillas een mooi plaatsje aan de Galicische kust samen met nog 10 andere campers. Heerlijk slapen met de klotsende golven. De guardia civil komt af en toe eens even langsrijden om te kijken of de toeristen zich wel gedragen. De bedoeling is dat je parkeert en bivakkeert in je camper, dus niet stoelen buiten en dat soort dingen, dat wordt niet getolereerd. Maar de meeste mensen houden zich hier keurig aan.

We zitten al een hele tijd op de route van de pelgrims naar Santiago de Compostella. We zien regelmatig wandelaars. Vanmorgen nog toen we het prachtige huis van Gaudi bezochten “El Capricho” uit 1885 ontmoeten we een Duitser van 80 die helemaal alleen al voor de 9e keer de tocht van een paar honderd km liep. Ongelofelijk wat een enthousiasme deze man uitstraalde. Deze hele streek stond vroeger in het teken van de pelgrimstocht. Al honderden jaren lopen hier pelgrims en daarom zijn hier zoveel kerkjes, kapellen en overnachtingsmogelijkheden.

We hebben al de weken dat we weg zijn prachtig weer gehad. Nu zitten we in de “Picos de Europa” een gebergte met enorme ruige rotsen en smalle wegen met uitstekende rotspunten. Viel niet mee vanmiddag om de touringcars te ontwijken die op de andere weghelft komen. De voorspelde regen valt nu met bakken uit de hemel, maar dit is pas de eerste keer dat we echt regen hebben. Maar meestal klaart het s’nachts weer op en is het de volgende dag weer mooi weer. Tja dat is Spanje en daar gingen we voor.