Essouira

Hoe verder we naar het noorden rijden hoe slechter de campings worden lijkt het wel. Koude douches zonder douchekoppen, lekkende kranen, vieze wasbakken, terrein slecht onderhouden, afwateren van de camper in een gat in de grond. Hier ook weer in Essaouira. (tja, Marokko is niet voor watjes) Maar de ligging van de camping in Essaouira maakt alles goed. Het ligt prachtig tegen de duinen waar je kameel of paard kunt rijden en in een kleine 3 kwartier lopen we over de boulevard langs het brede strand naar het centrum.
Vorige keer (11 jaar geleden) sliepen we in een klein hotelletje midden in het straatje met de terrassen. Sindsdien is er in de oude medina niet veel veranderd maar langs het mooie brede strand staan nieuwe hotels en chique terrassen.
Op het eerste gezicht denk je bij het zien van Essaouira niet aan een Marokkaans stadje maar eerder Frans. Klopt Essaouira is ontworpen door dezelfde architect als San Malo, het beroemde Franse havenstadje in Normandie. Het stadje ligt op de punt van een schiereiland  omringd door stadsmuren met grote torens om de vijand goed in de gaten te kunnen houden, heel strategisch.
Voor de Fransen waren het de Portugezen en daarvoor een sultan die zich hier vestigde en handelde in goud, ivoor en slaven met Europa en Timboektoe rond 1765.
De medina van Essaouira is heel toeristisch met allerlei winkeltjes die gebruiksvoorwerpen verkopen die gemaakt zijn van het beroemde tujahout. Ongelofelijk het is bijna gratis, kan me haast niet voorstellen dat het echt handwerk is. Iemand gaat toch niet een paar uur aan zo'n mooi doosje zitten werken en het verkopen voor 2 Euro...
Tussen de winkeltjes zitten kleine sfeervolle restaurantjes waar je lekker kunt eten maar als je in Essaouira bent ga je natuurlijk voor de vis. Je ruikt wel welke kant je op moet lopen. Honderden blauwe houten vissersbootjes liggen voor de oude Arabische poort. s 'Morgens vroeg gaat hun vangst naar de veiling waarna veel naar de restaurants vervoerd wordt en de rest verkocht wordt door oude vrouwtjes op de grond of op een kar. Wat een soorten vis in grote hoeveelheden, ongelofelijk tarbot, haaien dorade, tongetjes, enorme zeepalingen zo groot en dik als een volwassen slang. Ook de murenes waar wij altijd voor uitkijken bij het duiken liggen hier op de markt. De vissers van Essaouira schijnen voor de Marokkaanse kust de meeste kilo's vis te vangen van heel Afrika. Met hun kleine houten bootjes wordt alles lijngevangen of de sardientjes met netten.
Het is een vieze bedoenig als je ziet hoe ze de vis schoonmaken maar zo'n sfeervolplaatje als je de honderden meeuwen ziet rondvliegen om een stukje te pakken te krijgen met op de achtergrond de oude ommuurde stad.
Voor 1 euro mag je het bastion beklimmen en heb je een geweldig mooi uitzicht over de stad en het meeuweneiland. Je ziet hoe de grote boten van hout nog met de hand worden gemaakt. Als je zin hebt in vis staan er tientallen eettentjes waar je op een plastic stoeltje aan een tafeltje in de openlucht vis kunt eten die je zelf hebt aangewezen. Maar wij vonden de verkopers wel erg agressief en die eeuwige discussies over prijzen.... (gaat per gewicht) dus zijn we maar gaan eten bij een gewoon visrestaurantje.
Toevallig was er dit weekend een festival van klassieke muziek op diverse locaties. Wij gingen naar een riad waar 4 Aziaten klassieke nummers speelden en binnen de kortste keren zaten we allebei te pitten want na zo'n dag in de zeelucht en zo'n slaapverwekkend muziekje kun je je ogen niet meer openhouden.
Ook veel schilders en hippies hebben hier in de 60 jaren hun stek gevonden en ze zijn er nog steeds. Ook veel galeries met moderne kunst.
Na vertrek uit Essaouira kwamen we langs een vissersdorpje. Zo jammer, enkele jaren geleden was hier een mooie boulevard aangelegd maar helaas overal weer stukken afgebroken. De parking waar je mocht parkeren cq. kamperen smerige toiletten en zelfs van de lantarenpalen lagen er een aantal plat die weggeroest waren. Maar de haven was prachtig en we waren net op tijd om de gekleurde houten bootjes binnen te zien komen varen. Paarden en ezels met hun karren stonden al klaar om naar de bootjes te rijden om de vangst op te halen die even later in de buitenlucht werd geveild. Alles draait hier om de vis en dan vooral om sardientjes. (30.000 ton sardientjes worden hier per jaar gevangen volgens Lonely Planet)