Chileens Zwitserland

De dag voor Kerst was het een gekkenhuis in het stadje Villarica. De Chilenen moesten allemaal op het laatste moment nog hun boodschappen doen. Aangezien hier iedereen alles met de auto doet was het centrum binnen de kortste keren veranderd in een grote toeterende bende. Op kerstavond reed er een colonne met o.a. wagens van de bomberos (brandweer) en de carabineros (politie) versierd met gekleurde lampjes en een hoop kabaal met sirenes. Wat hier de lol van is is ons niet duidelijk, maar de Chilenen vonden het geweldig.

We kampeerden op een parking vlak aan het meer met uitzicht op de vulkaan die altijd een beetje actief is door de rookpluim erboven. Prachtplek, stoelen onder het luifel en kijken naar de mooie zonsondergang. Kerst duurt maar een dag hier, dus dat was makkelijk.

Ons kerstdiner was niet bepaald bijzonder. Ik ben dol op koken (thuis) maar hier is het niet makkelijk om elke dag iets lekkers te bedenken. Supermarkten zijn vaak half leeg. Brood is niet lekker. Verse broodjes smaken naar karton en in het fabrieksbrood zit veel suiker. Gebak is ook niet lekker, alleen het fruit is heerlijk. Aardbeien en grote glanzende kersen.

Verse groente vinden valt niet mee. Alles is al gauw verlept omdat de winkeltjes niet gekoeld zijn. Dus dan doen we maar wat je thuis in de supermarkt niet mag: zoeken tussen de paprika’s om er toch nog een mooie te vinden. Prijzen zijn hier ook behoorlijk boodschappen zijn hier duurder als thuis.

Van oudjaar merk je hier weinig. Vuurwerk is in Chili verboden en dat betekent dus ook echt verboden en niet net als in NL dat doen we lekker toch. Nieuwjaarsdag en de dag erna waren nat en fris. Het is hier meestal rond de 25 gr. en zonnig met de zonsondergang om 21.30 u, maar af en toe trekt er een regengebied over wat de natuur hier goed kan gebruiken.

Het is nu duidelijk hoogseizoen. De scholen hebben vakantie en het is overal in het merengebied erg druk. Dit hebben we vorige keer nooit meegemaakt.

Het gebied waar wij nu zijn wordt ook wel Chileens Zwitserland genoemd. Het lijkt ook op Duitsland en het Zwarte Woud met het vee in de wei en de mooie antieke houten boerderijen van de Duitse emigranten uit begin 1900. De meren zijn heerlijk schoon en koel en bij gebrek aan een douche een uitkomst. We staan nooit op campings. Sinds we de nieuwe accu’s hebben, is er geen gebrek aan stroom meer om alles op te laden en water is geen probleem. Chili heeft heerlijk water uit de Andes en dat kunnen we bij veel benzinepompen krijgen.

Op Ruta 5, de Panamericana zijn douches bij de grote benzinestations. Voor een euro kun je hier heerlijk douchen. We hebben al op heel wat mooie en bijzondere plekken overnacht, bijna altijd aan het water. Meren zijn hier in overvloed.

In Puerto Octay kwamen we terug uit een restaurant en zagen we ineens 4 paar strakke mannenbillen in het meer staan. Ze schaamden zich, maar dat was nergens voor nodig. Bleken 4 Zwitserse jonge mannen die met de fiets de afstand van Peru naar de Chileense grens hadden afgelegd. Per vliegtuig naar Santiago en dan weer per fiets naar het zuiden. Leuke ontmoeting, ze spraken Frans, maar een van hen had een NL moeder dus sprak ook Nederlands. Knap hoor de hele dag fietsen en dan nog koken op een brandertje en slapen in een tent in de harde wind. Wat hebben wij het toch luxe in de Enjoy..

We reden de Osornovulkaan omhoog net als de vorige reis en toen we terugkwamen vonden we een parking als overnachtingplaats precies in een oude lavastroom. Dus aan de ene kant zie je de majestueuze Osornovulkaan met de oude lavastroom en aan de andere kant de snelstromende Petruhuerivier die vol ligt met lavablokken met op de achtergrond een gletsjer.

We hebben al een paar keer een stranddag gedaan aan een zwart strand aan een van de meren. Heerlijk zwemmen in het meer alleen gisteren werd het te gek en zijn we weggevlucht. Zo ontzettend druk, dat is niet leuk meer. Eindeloos rijden de auto’s af en aan om een parkeerplaats te zoeken. Niemand die even lopend gaat kijken of er plaats is voor een auto….Tja dat is hoogseizoen en dit is het drukste vakantiegebied van Chili voor de inwoners van Santiago.

Van corona merken we hier weinig of niets. Alleen als je een supermarkt binnenkomt moet je je hand langs een thermometer bewegen die dan komt met 34 of 35 gr. Dus dat is allemaal flauwekul. Iedereen draagt nog steeds keurig een mondkapje en alles is hier gewoon open. Moeilijk voor ons om je voor te stellen dat jullie nog steeds in een lockdown zitten……triest.

Morgen gaan we met de veerboot naar het eiland Chiloe. Eens kijken of we de pinguïns kunnen vinden aan de kust. Volgende week zondag nemen we de ferryboot van Castro op het eiland Chiloe naar Chalten en doen we weer een stuk van de Carretera austral. Hopelijk is het daar wat rustiger.

Gisteren hoorden we via de app groep dat de grens met Argentinië open is bij Chili Chico dus na de Carretera austral steken we daar de grens over.

We hopen voor jullie dat er snel een einde komt aan de lockdown en alles weer open gaat