Cabo de Gata en "el plastico"

We zijn nu al weer 2 maanden aan het rondreizen in Spanje en dan beginnen je dingen in een land op te vallen. Bijvoorbeeld het wegennet in Spanje. Waar je ook komt, en we hebben al overal gereden (ook in de bergen en het binnenland) de wegen zijn perfect,

Het lijkt wel of het allemaal nog maar net is opgeleverd zo nieuw zien de wegen en ook de vele rotondes eruit. We zien heel veel borden waar op staat dat een project voor 65%  is gefinancierd door de EU en het is dan niet heel duidelijk wat het project inhoudt.

Wij hebben het idee dat er hier heel wat slimme ambtenaren achter hun bureau projecten zitten te bedenken waar ze in Brussel de subsidiepot voor open kunnen trekken.

Van crisis is hier niet veel te merken, hooguit de bedelaars in de grote steden en de zigeuners bij de supermarkten. Toch is de werkeloosheid nog steeds erg hoog, vooral onder jongeren. Veel hoogopgeleide jongeren zijn naar Duitsland verhuisd voor een baan.

Wat ons ook opvalt is dat we hier nooit asielzoekers zien. We hadden verwacht veel moslims te zien (we zitten hier tenslotte niet ver van Noord Afrika, er zijn diverse ferryverbindingen met Marokko en Algerije) maar we zien praktisch nooit moslims en al helemaal geen negers. Erg groot verschil met Nederland.

De stad Almeria hebben we overgeslagen. Tot nu toe zagen alle steden en dorpen er in Spanje keurig verzorgd uit maar hier hadden we niet zo’n goed gevoel over. Er liepen wat vreemde kerels rond en om dan de camper ergens te parkeren met je hele hebben en houwen erin vonden we niet zo’n goed idee.

Vanaf Almeria werd de natuur kurkdroog. De bergen zijn begroeid met wat dorre bosjes en er groeien alleen nog cactussen en agaven. Er schijnt hier praktisch geen regen te vallen. Vreemd dat hier dan golfbanen worden aangelegd die toch veel besproeid moeten worden.

We hadden al gelezen dat in deze regio de tuinbouw een grote rol speelt maar dat het zo’n grote vorm aannam hadden we niet verwacht.

Kilometers en kilometers kassen van een soort gaas met een plastic dak waar komkommers, paprika’s en tomaten worden gekweekt. Je hebt geen idee waar het ophoudt, maar het moet een enorm gebied zijn. Het schijnt dat je vanuit de ruimte “el plastico” zo wordt het genoemd kunt zien liggen.

In het uiterste zuidoosten van Spanje ligt het nationale park ”Cabo de Gata”. Dit is een halfwoestijn die grenst aan zee met prachtige stranden en ruige kliffen. Ongelofelijk maar hier zagen we ook veel kassen. Er is een stuk van het park wat ontoegankelijk is en dat is maar goed ook want “El plastico” rukt steeds verder op.

Vanuit het zuiden rijden we nu noordwaarts.

We kampeerden 2 nachten pal aan zee. De Enjoy stond op 15 meter van zee (de Middellandse zee kent weinig eb en vloed, dus ongevaarlijk) dit was weer een gemeente die het goed vond dat hier gecamperd wordt. We stonden op het strand met een Duits, Engels en Schots stel en maakten mooie strandwandelingen.

De reden dat we ineens noordwaarts reden was dat we op 7 december in de haven van Barcelona verwacht werden voor een cruise met de Costa Celebration. Dit was een cadeau voor Ad’s verjaardag. De bedoeling was dat we de camper zouden stallen in de buurt van Valencia op een camping en met de trein naar Barcelona en terug maar helaas vorige week kregen we bericht van het reisbureau dat de Costa alle cruises met dit schip heeft geannuleerd.

Heel jammer natuurlijk want we hadden ons er erg op verheugd. Wat de reden is weet niemand. Wij wensen jullie allemaal een fijne Sinterklaas en we hopen dat ze ondertussen uitgesteggeld zijn over de kleur, oorbellen en de outfit van onze Zwarte Piet.