The big hole en de Magaliesmountains

Als je door de Northern Cape rijdt is Kimberley een verplichte stop. Dit eens slaperige dorpje is nu de diamantstad van Zuid Afrika sinds hier in 1866 een grote diamantsteen werd gevonden aan de oever van de Oranjerivier door een spelend meisje.

Als een lopend vuurtje ging het nieuws van de ontdekking door de wereld en vele gelukszoekers stroomden naar het tentenkamp van New Rush zoals het plaatsje toen werd genoemd. The big hole is het grootste door mensen gegraven gat ter wereld. Vroeger lag hier een berg, maar toen die was afgegraven groeven de diggers gewoon verder. Toen ze een diepte van 400 m. hadden bereikt gaven de diggers het op. Uiteindelijk streden 2 mannen om de rechten van de mijn en Cecil Rhodes werd de gelukkige eigenaar nadat hij Barnato had uitgekocht voor 5 miljoen Engelse ponden. In 1914 werd de mijn gesloten en bedroeg de opbrengst van de mijn in totaal 2722 kg diamanten.

Nu is “the big hole”een grote toeristische attractie, er is een platform gebouwd van waar je in het grote gat kunt kijken. Verder een bioscoop met een film over de geschiedenis en het keiharde leven van de diggers in het kamp. Ook kun je horen hoe het vroeger klonk in de mijn. Het was een oorverdovend lawaai, met alle bakken aarde die met een lift naar boven gingen en het geschep van de spaden van de mannen. Het dorpje met een kerk, kroeg en wat winkeltjes is nu een openluchtmuseum waar je een aardige indruk krijgt hoe het er hier vroeger aan toe ging.

Na de kurkdroge Karoo en het eveneens droge noorden werd het landschap weer groener en waren we van plan om te kamperen in de Magalies mountains. We waren even vergeten dat dit het recreatiegebied is van de inwoners van Johannesburg en na wat rondbellen bleek dat alle campings volgeboekt waren. Dit weekend sluiten de bedrijven hun deuren tot 6 januari en hebben de kinderen vakantie dus begint het drukke hoogseizoen. Tja dat is lastig want het is nog een heel karweitje om de tent schoon te maken en alles in te pakken voordat de spullen weer bij Jill de garage in gaan. De laatste dagen wilden we graag in de natuur doorbrengen en niet in een accommodatie aan de doorgaande weg. Op Booking stond een lodge in de bergen en na wat rondvragen vonden wij de eigenaar die in Remhoogte woonde tegen een groene berghelling en hier op de voormalige farm prachtige vakantiehuizen had gebouwd. Omdat we 4 nachten wilden blijven mochten we logeren in zo’n prachtig vakantiehuis, spiksplinternieuw in Kaapse stijl met een inrichting die zo uit een interieurtijdschrift komt. Huiskamer, keuken, slaapkamer en badkamer met zwembad en tuin vol vogels heerlijk. Alleen ver verwijderd van de bewoonde wereld en een hele slecht hobbelweg maar wat maakt het uit, het is hier echt genieten samen met de 5 honden die constant komen spelen. De domestics (schoonmaaksters) spreken alleen Afrikaans en het is heel leuk om met elkaar te communiceren. Ad heeft de tent aan een paar bomen gehangen om schoon te maken en pakt alles in terwijl ik de was doe en de laatste reisverhalen schrijf.

We zien niet veel meer van de omgeving want het is heerlijk om eens uit te rusten op de farm na bijna 2,5 maanden rondtoeren. We deden nog wel een toertje door het gebied rondom de farm met Max (de eigenaar) die ook een safarivoertuig had gekocht en zo konden we voor de laatste keer genieten van buffels, giraffen en antilopen. De volgende morgen kregen we een minder leuk bericht. Jill vroeg of we niet een andere plek konden vinden om onze spullen op te slaan want zij wilden binnenkort hun huis te koop zetten. Tja daar zit je dan 2 dagen voor vertrek met een auto vol keurig ingepakte spullen. Het is kerstvakantie, alle bedrijven zijn gesloten dus zoek maar eens een stalling. We vroegen Max of hij misschien een idee had. Ik Had gezien dat hij paardenstallen had gebouwd waar allen rommel in stond en jawel hoor het geluk was met ons. Hij vond het goed dat we voor 2 jaar de spullen stallen in de paardenbox. Dat was een pak van ons hart want alles weggeven en de volgende keer nieuw kopen daar hadden we geen zin in. We hebben alles compleet nu met zelfs routeboeken, landkaarten, nieuwe tent dus alles wat een kampeerder nodig heeft.

Heerlijk nu kunnen we met een gerust hart aan onze laatste dagen beginnen bij Willie en Louise in Pretoria.

Het was een prachtige reis maar heel onrustig en soms vermoeiend door het onstabiele weer en het constant opbreken als we net weer ergens lekker stonden. In het voorjaar is het weer veel onstabieler en winderiger dan het najaar weten we nu dus de volgende keer gaan we weer medio januari als iedereen weer aan het werk is en de kinderen terug naar school, dan is het weer grannyseason en hebben we met de gepensioneerde Zuid Afrikaners de campings weer voor ons zelf.

We blijven nog 2 nachten bij Louise en Willie voordat we woensdagavond weer naar Cairo vliegen en een paar uur later naar Amsterdam.

Wij wensen jullie allemaal fijne sfeervolle feestdagen en een heel mooi en gezond 2019. Bedankt voor alle leuke reacties en gauw tot ziens.