Aankomst in Santiago en terug naar Maitencillo

Het was een lange reis, 15 uur op een smal stoeltje zitten valt niet mee. Het lijkt wel of de stoeltjes iedere keer kleiner worden. Gelukkig zat ik naast een smalle Chinese man met zijn zoon. Ad zat aan de andere kant van het gangpad. Het is alleen geen pretje om tijdens een maaltijd naast een Chinees te zitten….dan smaakt je eten niet meer.

We vlogen deze keer met een directe vlucht naar Santiago met de KLM. De vlucht zat propvol, 99% Chilenen die naar huis wilden. De Nederlandse bemanning was bijzonder vriendelijk en attent.

We waren blij dat we er waren en het volle vliegtuig mochten verlaten.

Eenmaal op de airport stond er een rij van wel een kilometer wachtenden voor de check van de inreispapieren. Het was goed georganiseerd. Er was een rij van wel 100 tafeltjes opgesteld met daarachter studenten die ons papierwerk moesten controleren. Alles was goed op een formulier na dat was 10 minuten verlopen……Gelukkig hielp de student ons en had alle gegevens binnen de kortste keren weer in orde.

Toen naar de PCR-test, Ad had een bloedneus gehad in het vliegtuig, dus hij had maar een neusgat ter beschikking. De senorita die mij ging testen deed 2 neusgaten waar ze eindeloos in bleef ronddraaien en de keel. Ik vond die juffrouw in Eindhoven een stuk handiger.

Toen de bagage ophalen, was gelukkig niets mis mee. De bagage werd door 3 honden besnuffeld en een oudere man sommeerde ons naar de uitgang. Bagage hoefde niet door de scan…wegwezen voor hij zich bedenkt, is weer een heel gesjouw.

Taxi in en rijden naar het hotel in Santiago ongeveer 25 km verder.

Al met al hebben we het hele gebeuren afgewerkt in 2 uur.

Prima kamer in het hotel. De rest van de dag uitgerust en s’avonds een hapje gegeten in het restaurant. Niemand zei dat we op de kamer moesten blijven.

De volgende morgen kwam Juan Pablo ons ophalen en 1,5 u later stonden we oog in oog met onze vriend de Enjoy. Was behoorlijk vuil, oranje stof want hij had op een tennisbaan overwinterd. Ad ging met Juan een nieuwe accu halen en de auto startte meteen zoals we gewend zijn. Naar de pomp om te tanken en de banden op te pompen en op naar Maitencillo waar overal nieuwe wegen aangelegd werden. Even een zoekplaatje naar het huis van Rodrigo in Maitencillo. De wegen zijn hier niet verhard, en het stoft behoorlijk. Aardig vakantiehuis zonder radio/tv/wifi, kunnen we even afkicken….maar het belangrijkste is dat we de Enjoy weer helemaal reisklaar kunnen maken en dat lukt aardig.

We wonen nu voor een weekje aan de andere kant van het langgerekte Maitencillo. Niet ver van zee en hier is een Paraglidingcentrum. Prijzen vallen best mee. Aangezien ik dit al jaren wil doen hebben we meteen geboekt voor afgelopen maandag. Wind was er genoeg, alleen bleef de zon helaas achter de wolken. Het was een ervaring. Fleece aan en een jack erover want daarboven de oceaan is het maar fris. Handschoenen was ook geen overbodige luxe geweest. Ik zat voorop, de instructeur achter mij. We liepen samen enkele stappen voorwaarts over het platform en de wind pakte meteen de parachute en dan ben je weg. Heerlijk je vliegt zelfs boven de groepen pelikanen en ziet de wereld zoals een vogel. 20 fantastische minuten. Dit avontuur kunnen we weer van de bucketlist afstrepen, aanrader!