Viva Mexico

We vlogen met Aero Mexico met een splinternieuwe machine in 3,5 uur naar Mexico city, de hoofdstad van Mexico en een van de megasteden van de wereld met meer dan 24 miljoen inwoners en voorsteden die steeds verder tegen de hellingen omhoog kruipen want de stad dijt nog steeds uit.

Met een taxi bereikten we in een half uur ons hotel. Ze hebben hier een goed systeem voor bedacht. Je koopt je taxiticket van te voren bij een van de kantoortjes en hebt geen discussies meer over de ritprijs met de taxichauffeur die je keurig bij je hotel aflevert.

We hadden lang gezocht op internet naar een betaalbaar rustig gelegen hotel en inderdaad hotel Casa Gonzales had voor ons een kamer met balkon aan de binnenzijde van het hotel dus rustig. Jammer dat het bed zo’n slecht matras had, maar ja het is altijd wat. Het ontbijt was erg gezellig in een mooie oude huiskamer met lange tafels waar je aanschoof bij voornamelijk Amerikanen en Canadezen.

Mexico city heeft een goed metrosysteem, maar ondanks dat rijden er nog veel te veel auto’s door de stad wat enorm veel luchtvervuiling geeft. De regering neemt hiertegen weinig maatregelen en bouwt eerder nog een extra snelweg dan het autoprobleem aan te pakken. De voornamelijk oude auto’s zijn de boosdoeners en van APK hebben ze hier net als in de meeste staten van de VS nooit van gehoord.

Het weer is hier heerlijk. Overdag zo’n 20 gr. of iets meer en frisse avonden en nachten (dus mijn pyjama uit Florida komt ook hier goed van pas) Mexico city ligt op 2200 m. hoogte en dit hebben we nog nooit meegemaakt. Je wordt erg moe en vaak buiten adem en het duurt blijkbaar 2 weken voor je lichaam zich aan deze hoogte heeft aangepast.

We gingen weer met een studente geschiedenis op stap met Free tours en bekeken het historisch centrum. Het zocala (grote plein) midden in de stad wordt omringd door tal van oude gebouwen. Het meest in het oog springende is de kathedraal en het nationaal paleis met de murals (muurschilderingen) van Diego Rivera. In de oude straten achter de kathedraal is altijd wat te beleven. Achter de kathedraal zitten werkloze mannen met een bordje voor zich waarop staat wat voor beroep ze hebben. Als iemand b.v. een tegelzetter of timmerman nodig heeft kan hij er hier altijd eentje vinden.

Omdat Mexico-city op de bodem van een meer is gebouwd verzakt de stad en dat voel je heel goed als je in een monumentale kerk loopt. De vloer loopt vaak schuin af. We lunchten in Casa Azulejos (het huis met de tegels) waar de serveersters heel apart gekleed zijn. Dit voormalige Spaanse herenhuis is nu een restaurant waar je eet in de gezellige patio met de fontein.

Op zondagmorgen verandert een deel van de stad waar normaal auto’s rijden in een enorm breed fietsgebied. Op zondag zijn hier de fietsers de baas en zitten de mensen bij het standbeeld van de Angel (onafhankelijkheidsbeeld) en is hier een groep bezig met aerobics.

Palacio Belles Artes is een prachtig museum in neo klassieke en art nouveaustijl. Het is een ontwerp van een Italiaanse architect uit 1905 die door de Mexicaanse revolutie het interieur niet kon afmaken. Dit werd pas in 1930 gerealiseerd in art-decostijl. Op zondag mocht je hier gratis naar binnen om het interieur te bewonderen. Wij hadden kaarten voor een dansgroep die hier in de prachtige zaal optrad. Schitterende voorstelling van een enthousiaste dansgroep met een Mariachimuziekgroep in mooie kostuums.

Mexico heeft veel patisserieën die gespecialiseerd zijn in taarten en gebak. Je loopt met een tang en een dienblad tussen de hoogopgestapelde torens koekjes en neemt wat je lekker lijkt. Je geeft het dienblad af aan de verkoopster die het inpakt en met je afrekent. Er is een hele showroom met voorbeelden van bruids- en verjaardagstaarten. Als Mexicaanse meisjes 15 jaar worden vieren ze hun belangrijkste verjaardag en mogen ze (tenminste de rijke meisjes) een baljurk uitkiezen in een van de winkels met avondkleding en mogen ze een taart uitzoeken die wordt voorzien van een bijpassende tekst voor de jarige.

Wat ons opviel in Mexico-city was het aantal politieagenten en militairen die zwaarbewapend door de stad liepen of in wagens rondreden. We vonden het maar een eng idee maar volgens onze gids is dit in Mexico-city altijd het geval en heeft het niets te maken met terreurdreigingen of wat dan ook.

De laatste dag gingen we naar een enorm park Chapultepec. Dit park is de groene long van Mexico-city en hier zijn diverse musea o.a. het enorme antropologische museum wat een must see is. Hier zie je in een architectonisch hoogstandje van architect Vasquez over de geschiedenis van Mexico van Azteken, Olmeken en Tolteken. Prachtig gepresenteerd. Op zondag gratis voor de plaatselijke bevolking dus weer druk.

Wij hadden maar 4 nachten gereserveerd voor Mexico-city omdat ik bang was voor al die luchtvervuiling en drukte maar dat viel me niet tegen. Jammer dat we geen tijd meer hadden voor het museum van Frida Kahlo in de wijk Coyoacan.

Al met al is Mexico een zeer bezienswaardige stad waar je je makkelijk kunt verplaatsen. Hier kun je met gemak een paar weken doorbrengen.