Storm in Cape Francis en branden op de Gardenroute

Cape Francis is een van de eerste “witte” stadjes die we bezoeken na Port Elisabeth. Wit omdat dit hele stadje bestaat uit een bijzondere architectuur. De huizen zijn wit met mooie rieten daken. Ook de winkels zijn zo en het golfrestaurant dus dit creëert een eenheid en wit omdat je hier alleen blanke inwoners ziet met zwarte werkers die in de townships wonen. We genoten van het guesthouse met de aardige Zuid Afrikaanse eigenaren die alles doen om het je naar de zin te maken. We bleven een aantal nachten en iedere dag wandelden we naar de vuurtoren die steeds in een ander licht stond en elke keer weer prachtig was met die keiharde wind.

Op de laatste avond in Cape Francis vroeg de ober in het restaurant wat onze verdere plannen waren. Wij vertelden dat we naar Tsitsikamma Nat. Park wilden, de Garden route. Hij zei dat hij het afgelopen weekend daar geweest was en dat de hoofdweg, de N2 afgesloten was vanwege de bosbranden……De hele Gardenroute van Sedgefield tot Tsitsikamma stond in brand wel 22 brandhaarden. Blijkbaar is het ontstaan door onweer en de harde wind wakkerde het vuur alleen maar aan. Er waren al 9 slachtoffers van de branden en veel mensen verloren hun huis.

We besloten geen accommodatie te boeken en maar te zien en inderdaad hoe dichter we Tsitsikamma naderden hoe meer rook en vuur we zagen. Duidelijke informatie was niet voorhanden en we spraken af dat we het park in zouden rijden en kijken of we de wandeling over de suspentionbrug konden maken. Bij de receptie deden ze net of er niks aan de hand was en inderdaad eenmaal aan de oceaan met wind van zee had je geen last van de rook. Tsitsikamma is een van de mooiste parken aan de oceaan met rotsen en ruige golven. Er is een camping (waar we 10 jaar geleden zijn weggewaaid) en er staan houten cottages die je kunt huren. We maakten de pittige wandeling over de trappen naar de 2 hangbruggen. Toen we van de uitzichten hadden genoten en terugliepen naar de auto sprong Ad opeens een meter in de lucht en zag zijn wandelvriend Ruud zitten voor zijn cottage…..ongelofelijk zit je aan de andere kant van de wereld en kom je Ruud en Anneke uit Veghel tegen. We dronken gezellig samen thee maar omdat we nog geen slaapplaats hadden geregeld konden we niet te lang blijven.

Toen we het park uitreden zagen we de metershoge vlammen weer en maakten we ons toch wel zorgen over de mensen die in het park bleven overnachten. Er is maar een weg uit het park en als het vuur overslaat…….Ik denk als zoiets bij ons gebeurd was het park direct ontruimd zou zijn, maar hier doen ze niet zo moeilijk……Ik was toch blij dat we weg waren…

In Plettenberg Bay vonden we een leuk guesthouse met zelfs een zitje buiten en Netflix en een wasmachine die we mochten gebruiken, wat wil een mens nog meer?

De volgende morgen keken we naar de lucht die bruin zag van de rook, ook de zon was oranje van al het stof, het duurde lang voor alle rook weggewaaid was.

Plettenberg is een bijzonder toeristische plaats en we werden dan ook omringd door Duitsers, beetje veel van het goede. s’Avonds in het restaurant had ik het idee dat we in een Duits schnitzelrestaurant zaten. Plettenberg heeft goede restaurants. Look Out met een terras wat over zee uitkijkt en daaronder Equinox wat op zondag een heerlijke sundaylunch serveerde. Die lunch hadden we wel verdiend want s’morgens voor alle Duitsers kwamen liepen we een pittige tocht over de rotsen van het Robberg nat. park. Het was een hele klauterpartij over allerlei rotsblokken en terug over het strand , maar de uitzichten maakten alles goed.

Omdat er weer een koufront werd voorspeld bleef de tent nog maar even ingepakt en logeerden we 3 nachten bij een ATC lid Trevor in Knysna. Prachtige plaats aan een lagune met veel vogels. Ook enorm toeristisch maar het voordeel is wel dat er alles is wat je nodig hebt. Trevor woont op Thesen Island, hier heeft ooit een zaagmolen gestaan die alle prachtige bomen die hier stonden heeft laten verdwijnen. Er is nu een centrum gemaakt van de oude gebouwen met restaurants en winkels. De woonwijk is buitengewoon mooi aangelegd. Lijkt op de bouw in Florida, houten huizen in allerlei soorten en maten (de meeste erg groot) staan aan kanalen en hebben allemaal mooi uitzicht. Alles is weer tot in de puntjes verzorgd door alle zwarte werknemers die hier zorgen voor onderhoud van tuinen en schilderwerk. Trevors vrouw Sandy lag helaas in het ziekenhuis maar hij vond het prima dat wij de mooie kamer aan het water een paar dagen gebruikten.

Het wordt weer warmer vanaf morgen dus gaan we in Wilderness weereens kamperen.