Onderweg naar Uruguay

Wat een verschil in temperatuur als je van de pas naar beneden rijdt naar Purmamarca. Hier word je weer mens, vooral met een lekker drankje op het terrasje van Purmamarca waar je heerlijk kunt kijken naar mensen die onderhandelen over de prijs van de vesten en de koppige verkoopsters die geen cent van de prijs afdoen. (en gelijk hebben ze) Nog eenmaal een wandeling over het kerkhof naar de gekleurde bergen en dan rijden we door richting Humahuaca. Al vaak hebben we deze route gereden maar is nog steeds prachtig hoe de natuur vormen in deze bergen heeft gemaakt door erosie. Humahuaca is een leuk toeristisch dorpje met eettentjes en terrasjes en ook weer veel kraampjes met souvenirs. Een slaapplek vinden was hier niet eenvoudig dus parkeerden we in een doodlopende straat waar we weer een ijskoude nacht kregen. Leve de kachel!

Na de koude nacht was het heerlijk om op te warmen in het thermaalbad van El Rey van 39 graden. We overnachtten op het grasveld aan de overkant en s’morgens was het nog lekker rustig in het bad. Super geen chloor of andere chemicaliën gewoon schoon water uit de thermale bron.

Schoon en opgewarmd reden we weer verder richting Salta over een bar slechte weg. De Enjoy gaf aan toch wel hoognodig naar de lasser te moeten dus dit is nu prioriteit nr. 1. Maar eerst geld halen bij de Western Unionbank. Na 5 banken geprobeerd te hebben in San Salvador de Jujuy gaven we het op, dan maar in Salta.

In Salta hadden we geluk dat de lasser aanwezig was. Hij keek bedenkelijk en overlegde met een collega. Via Google translate overlegden we. Hij had geen garage waar de Enjoy inpaste en zou een ruimte zoeken in de buurt. De volgende dag was een feestdag en was iedereen vrij maar donderdagochtend om 9 uur moesten wij ons melden. Wij verbleven ondertussen 2 nachten op de grote camping in Salta waar we weer verschillende oude bekende reizigers ontmoetten wat altijd leuk is om ervaringen uit te wisselen. We boekten een hotelletje in Salta centrum voor 2 nachten zodat Ariel en Alfredo tijd genoeg hadden om aan de Enjoy te werken. Ze waren zeer ontevreden over de vorige lasser in Calafate en gingen het nu eens grondig aanpakken.

We hielden contact via de app en Alfredo reed heel Salta rond om onderdelen te verzamelen voor de grote beurt o.a. schokbrekers die hard nodig zijn na een half jaar door al die gaten en kuilen rijden. Het kost wat maar dan heb je ook wat….Ariel lag op een stuk karton en vloog van links naar rechts onder de auto. Wielen eraf, nieuwe schokbrekers, allerlei filters. Hij haalde de diesel uit de tank en verwijderde de brandstoftank zodat ze daar goed bij konden met lassen. Wat een werk. Wat waren we blij dat het zo goed gelukt was en de wagen weer redelijk recht staat en niet meer zo ver doorbuigt.

Ondertussen vermaakten wij ons in Salta met lekker lunchen en koffiedrinken op de vele terrasjes op het plein. Dit was de 3e keer dat we in Salta waren, maar er zijn nog steeds nieuwe dingen te bekijken.

Met een heel goed gevoel reden we de garage uit na afscheid te hebben genomen van Ariel en Alfredo die een flinke tip verdiend hadden met het harde werk.

We reden weer naar Cafayate, de wijnstad waar we nog een keer lunchten op een wijngoed. Het was prachtig weer dus we wandelden de route in de Quebrada de las Conchas waar we genoten van de laatste gekleurde bergen en fotografeerden we ezelfamilies die niet gediend waren van mensen en dat luidkeels lieten horen.

De Tafi del Valle een lange pas met veel haarspeldbochten die eindigt in een soort oerwoud. We verbazen ons er nog steeds over dat je hier van het ene landschap in het andere kunt komen, van kurkdroog gebied naar regenwoud…

Alweer een feestdag voor de Argentijnen, wat ze vieren weten we niet maar iedereen is vrij. We reden naar het Tata Indi natuurpark. Een heel eiland met veel vogels, daar had ik me al op verheugd. Slaapplek gevonden en groot was de teleurstelling het eiland was wegens werkzaamheden gesloten. Zo jammer….maar het was bewolkt dus toch geen fotoweer.

Op naar Cordoba en nu echt richting Uruguay. 2e grootste stad van Argentinië. Camping lag erg ver van het centrum ruim 13 km ook weer in een natuurgebied met vogels. De volgende dag gingen we met een taxi naar de stad waar allerlei musea en de kathedraal interessant waren. Ook een keer lekker lunchen alhoewel dat altijd eindeloos duurt.

Tja voorlopig geen bezienswaardigheden meer onderweg. Dit landbouwgebied is voor ons niet interessant. Suikerriet wordt hier verbouwd en heeel veel maïs die er slecht uitziet. Bijzondere cactussoorten zijn het bekijken waard, maar verder is hier weinig te beleven. We reden 3 dagen over de 2 baans tolweg die hier en daar in slechte staat was. Het is koud, maar een graad of 10 met een koude zuidenwind.

We vonden een slaapplek in een dorpje en zaten lekker te eten toen er op de deur werd geklopt. Politie…..we mochten daar niet staan…peligro! Er waren daar veel deliquenten….De overijverige agent maakte zich zorgen over ons welzijn en dirigeerde ons na de afwas naar de parking van het politiebureau midden in het dorp. Hoop verkeerslawaai en lampen maar ja het was goed bedoeld zullen we maar zeggen.

Nog een Nationaal park el Palmar. Bijzonder mooi park wat laat zien hoe het hier en in Uruguay er vroeger heeft uitgezien voordat alles hier gekapt werd voor de eindeloze weilanden. Dichte bosjes en boompjes met vele yataypalmen, sommige meer dan 800 jaar oud en overal capibaras. Grote bruine beesten die alleen maar gras eten en overal hoopjes het lijken wel olijven achterlaten. Ze zitten doodstil als je in de buurt komt. We zagen ook vossen en op de mooie camping aan de rivier de Parana stonden we langs een hol van viscachas. Leuke koddige dieren met streepjes op hun koppie en een leuk staartje. Je ziet ze meestal niet want het zijn nachtdieren.

Van hieruit gaan we in Fray Bentos de grens over naar buurland Uruguay. We gaan een paar dagen naar camping Chakra Hollandesa van Jan en Marieke waar we 2 jaar geleden ook waren. Hier gaan we alles wassen en poetsen zodat de Enjoy naar de stalling kan en hier in Uruguay blijft staan tot wij 12 februari volgend jaar terugkomen.

We gaan nog 2 nachten in een hotel in Montevideo waar we op 13 juni naar huis vliegen met 2 tussenstops in Sao Paulo Brazilië en Zurich in Zwitserland. We komen dan op 14 juni laat in de middag in Dusseldorf aan.