Mooiste boattrip allertijden; Parc Glaciares

Vanuit het uiterste puntje van Argentinië rijden we noordwaarts, maar we kunnen kiezen uit 2 richtingen, langs de kust of terug naar Calafate naar de gletsjers waar we al eerder waren. We kiezen ervoor om terug naar de bergen te rijden want we hebben nog steeds spijt dat we de boottocht niet gemaakt hebben in Parque Glaciares.

Volgens accuweather is vrijdag de beste dag, geen wind (en dat is hier zeldzaam) onbewolkt, zonnig en 25 gr. (op land) We boeken de trip op het kantoortje van Calafate (niet bepaald goedkoop, maar excursies zijn eigenlijk het enige wat in Argentinië duur is en die boeken we nooit) We rijden weer terug naar ons favoriete plekje waar we al 4 nachten hebben gestaan. Heerlijk rustig met rondom bergen. We worden begroet door de Caracoles (roofvogels) die hier veel zitten en een vos die ook wel een stukje wil van het konijntje wat de vogels hebben gevangen.

De volgende morgen om 8 uur meldden we ons bij de haven en mogen we aan boord van de luxe catamaran nadat we de toegang tot het park betaald hebben. We zijn niet de enigen die deze prachtige dag hebben uitgezocht en al gauw is het schip tot de laatste stoel gevuld en zitten we met een Mexicaans en een Canadees stel aan tafel. Vanuit elke zitplaats heb je een goed uitzicht, maar om te fotograferen moet je naar buiten. Ik heb wat afgelopen voor de mooiste plaatjes, van voor op de punt in de ijskoude wind naar boven op het dek en weer terug naar het achterdek. Het mooist waren de enorme ijsbergen. We hadden nooit geloofd dat we zulke grote blokken ijs zouden zien want op reclamefolders lijkt alles mooier, maar we zagen ijsbergen zo groot als ons gedeelte van de Pasakker. Er pastten wel 12 huizen in. Als je op de foto de catamaran ziet liggen bij de ijsberg heb je een idee van de omvang.

Het was magnifiek, over het kalme meer voer de catamaran naar de gletsjers Secco, Heim en Speggazzini. Zo spectaculair als vanaf het water zie je het nooit. Na de lunch was de Upsala glacier aan de beurt en als laatste de ons al bekende gletsjer Perito Moreno die er nu weer heel anders uitzag als de vorige keer. We waren weer getuige van het kraken en piepen van het ijs en verschillende keren plofte er een groot stuk ijs naar beneden, en dan te bedenken dat de ijsmuur boven water 70 meter is en onderwater nog eens 120 meter. Kun je nagaan hoeveel water hieruit smelt.

Het was een geweldige ervaring en we zijn heel blij dat we zijn teruggereden want het is nog maar de vraag of de gletsjers er over een paar jaar nog zullen zijn en hier komen we waarschijnlijk nooit meer.

Tja het is hier niet elke dag feest, we moeten weer de 800 km saai steppelandschap afleggen inclusief een heel slechte ripioweg van 70 km. We doen het in 2 dagen. Via Perito Moreno gaan we de grens over naar Chili. De douane is bijzonder vervelend deze keer en willen werkelijk elk hoekje van de Enjoy zien. Normaal komt de permit voor de auto zo uit de computer maar nu moeten we 3 formulieren handmatig invullen. We zijn nu in Chili Chico aan het Carrerameer. Hier zijn we ook al geweest, maar we gaan deze keer niet via de slechte ripio maar steken het meer over met de ferry. Jammer maar vandaag was de ferry volgeboekt. We varen morgen om 8 uur. We staan weer te schudden in de wind want het is weer erg winderig. Tijd om weer wat klusjes te doen o.a. de bank bellen want onze creditcard is geblokkeerd.

Na de overtocht morgen gaan we weer verder met de noordelijke Carretera Austral.