Litouwen, Letland en Estland
17 augustus 2021 - Tallinn, Estland
Alweer 2 weken zijn we in de Baltische landen. De laatste dagen in Polen waren we in de Mazurische merenstreek. De grens naar Litouwen was weer geen probleem. Stromen met vrachtwagens kwamen ons tegemoet, waarschijnlijk komen ze hier tanken, de diesel is hier veel goedkoper.
We kampeerden aan een rivier op een mooi aangelegde parkeerplaats (met een bordje EU project, dat zullen we nog vaak tegenkomen) De eerste Litouwse die we ontmoetten was een oudere vrouw die een klein supermarktje had. Ik probeerde haar te vertellen dat ik brood wilde kopen, maar zij keek mij zeer vijandig aan. Voor de gezellige mensen hoef je niet naar de Baltische landen te gaan.
Litouwen is het minst ontwikkeld van de 3 landen. Dunbevolkt, veel mensen zijn weggetrokken en veel huizen staan leeg en vallen haast in elkaar. Er wordt hier meestal met hout gebouwd met golfplaten daken. Het landschap is vrij leeg, veel landbouwgrond net als in Polen overal korenvelden. Geen koeien of paarden in de wei, alleen ongelofelijk veel ooievaars. Ze zitten overal op palen maar ook met tientallen in de wei, prachtig.
De tegenstellingen zijn hier groot. Bijvoorbeeld de luxe badplaats Palanga aan de Oostzee, een prachtige plaats met een groot park met een kasteel waar nu het Ambermuseum is gevestigd. Overal dennenbomen langs de wandelboulevard en een lange pier waar de mensen elkaar ontmoeten. Hier hangen foto’s hoe het er hier in vroeger tijden uit zag. Een chique badplaats die toen nog Duits was.
We slapen vaak vrij, d.w.z. op een parking in een bos, aan een meer of aan het strand. Je mag hier vrij kamperen in de Baltische en dat is met onze nieuwe camper heerlijk. Meestal staan er Duitsers in de buurt die ook de Womogids hebben waar veel mooie plekken in staan om te overnachten.
Heel bijzonder was de kruisberg. Letterlijk een berg vol met ontelbare kruisen. Ooit begonnen ter nagedachtenis van gevallen militairen maar de Russen wilden dit niet hebben en walsten de zaak steeds plat. Er bleven mensen komen met kruisen en het werd getolereerd na diverse pogingen om het te verbieden. Nu is het een bedevaartsoord voor katholieken.
Kasteel Rundale prachtig gerestaureerd. Dit was ooit het zomerverblijf van de Russische tsarina Anna Iwanowna. Ook het openluchtmuseum bij Riga in het volgende land Letland was mooi gelegen in een bos en gaf een goede indruk hoe mensen hier vroeger leefden. De hoofdstad van Letland Riga viel een beetje tegen. We gaan altijd op de fiets naar een stad, dat werkt perfect maar die dag regende het constant en vluchtten we van terras naar terras voor de regen. In steden staan we op campings, maar die zijn niet echt geweldig.
De highlight van de Baltische hoofdsteden is zonder twijfel Talinn. Prachtige Hanzestad aan de Finse Golf nog vrijwel helemaal Middeleeuws met torens en een stuk van de stadsmuur nog compleet. In de bovenstad torent de Russisch Orthodoxe kerk hoog boven alles uit en lopen gelovigen in en uit en bidden en kussen de iconen. Van hierboven heb je een prachtig uitzicht over de stad. De benedenstad waar je komt via een lange trap heeft veel mooie pleinen met zoals in bijna alle steden hier enorm veel horeca. Winkels zitten buiten de stad in winkelcentra, in de stad alleen cafés terrassen en restaurants. Het was die dag prachtig weer dus dat was genieten.
De 2e dag in Talinn fietsten we naar het prachtige Kadriorpaleis wat vroeger gebouwd is door Peter de Grote. Nu is er het Historisch museum gevestigd en was er een voor ons herkenbare tentoonstelling van Vlaamse meesters.
Vanuit Talinn vaar je in 2 uur naar de Finse hoofdstad Helsinki. Dit was oorspronkelijk ook ons plan maar daar hebben we niet genoeg tijd voor. We rijden dus langs de mooie noordkust door het nationaal park Laheema Rhavus met de dennenbossen en mooie stranden langs de oostkant van Estland weer zuidwaarts.
Estland is het modernste land van de 3 en het welvarendste. De mensen zijn er iets vriendelijker maar niet echt. De invloed van het communisme is blijkbaar nog steeds aanwezig. Je kunt mensen groeten maar er komt nooit een antwoord. Ze kijken je niet aan en je voelt je in deze landen niet bepaald welkom. Er zijn redelijk wat Duitse camperaars en af en toe komen we Nederlanders tegen zoals Cor en Anja, ook Brabanders met een Burstner camper. Was leuk om weer eens in je eigen taal van gedachten te wisselen.
Groetjes Maarten en Els