Costa de la Luz

Wat een verschil Spanje ten opzichte van Marokko. De moskeeën worden kathedralen en kerken. De wijde bedekkende kleding en hoofddoeken worden topjes, opgesneden shortjes en stringbikini's. De heerlijke tajines, gefrituurde tapas. De vriendelijke Marokkanen worden lawaaierige Spanjaarden dus we moeten weer even wennen.

Onze ervaring met Marokko was geweldig. Alleen maar positieve dingen. Bijzonder aardige mensen die alles voor de toeristen doen om het ze naar de zin te maken. Goede tot redelijke wegen, heerlijk eten, prima restaurants, schone toiletten, redelijke tot goede campings en dan ook nog zeer betaalbaar. Alleen het afval en plastic en het feit dat Marokkanen alles op de grond gooien is iets wat ze niet makkelijk valt af te leren. Als je het echte Marokko wilt leren kennen met de kashba's, ksars en de ezeltjes moet je niet te lang wachten want het land verandert in een rap tempo. De koning wil het land met spoed moderniseren. Voor ons is deze reis zeker voor herhaling vatbaar. Jammer voor de Marokkanen die toch voor een groot deel afhankelijk zijn van het toerisme dat er nu een negatief reisadvies is ingesteld. Wij hebben ons geen minuut onveilig gevoeld. Overal is veel politie op de been. Overal controles en patrouilles van gewapende militairen.

De Costa de la Luz is een vrij onbekend stukje Spanje. Het is Andalusië, maar de meeste toeristen concentreren zich op Sevilla en Granada en omstreken. Deze kust begint bij het zuidelijkste puntje van Spanje, de gezellige stad Tarifa waar walvisexcursies worden georganiseerd en dolfijnenspotten (maar daar kwamen wij te laat achter) Van Tarifa noordwaarts tot aan de grens met Portugal overal prachtige brede zandstranden en leuke kleine vissersplaatsjes. Hier wordt van oudsher tonijn gevangen, dus hier staan allerlei verrukkelijke gerechten met tonijn op de kaart.
Het schattige plaatsje Vejer de la Frontera had niet veel goeds voor ons in petto. Terwijl wij genoten van een drankje bij de prachtige fontein van azulejos (tegels) had een inbreker het gemunt op de Enjoy.  Eerst forceerde hij 2 sloten en toen hij nog steeds niet binnen kon sloeg hij het kleine zijraampje in en trok de rand met geweld los van het raam. Dus overal glas, je schrikt je kapot. Ad naar het politiebureau (gelukkig vlakbij) en 2 agenten kwamen kijken. Politierapport gemaakt, alles gefotografeerd. Je snapt niet hoe zo'n boef het voor elkaar krijgt zonder gezien te worden zo'n hoop lawaai te maken. Het was het drukste parkeerterrein in de buurt vlakbij de touristinfo en allerlei bussen stonden er geparkeerd waarvan de chauffeurs hun ramen aan het wassen waren. Op het eerste gezicht leek er niets gestolen, maar toen we weer wilden vertrekken bleek de nieuwe Tom Tom verdwenen. Balen..... Verzekering gebeld. Kostenopgave laten maken in een garage 80 km verderop. Zou een maand duren voor de onderdelen kwamen......ANWB gebeld. Werden na een uurtje al teruggebeld door Carglass die de ruit de volgende dag al voor ons had klaarstaan. Geweldig! Zelf zulke dingen regelen werkt niet in een land waar je de taal niet of nauwelijks spreekt. Dus de ruit zit er weer in en de sloten worden gerepareerd of vervangen in Portugal waar een Nederlands sprekende garage zit. In 2 maanden in Marokko gebeurd er niks, overal bewaakte parkeerterreinen waar een mannetje voor een paar centen op je auto let en we zijn goed en wel terug in Europa en we zijn de pineut.

We vervolgen onze reis noordwaarts. Cadiz is ook een prachtige stad. Ligt op de punt van een landtong en is dus helemaal omgeven door water. In de stad waait een heerlijk koel windje. We waren op zaterdagmiddag in de stad en parkeerden op de grote parkeerplaats niet ver van het centrum. Na het bezoek aan Cadiz bleek er een drumband te spelen in het tegenoverliggende café dus vertrokken we maar om een rustigere overnachtingsplek te zoeken. De volgende dag gingen we naar de mis in de kathedraal, aan wierook geen gebrek. Geen koor, voor de mis begon werden er door een voorzanger wat liederen met de mensen in de kerk gerepeteerd zodat het zingen nog ergens op leek.

San Lucar de Barrameda, wat een mooie naam voor de stad waar Columbus met zijn bemanning vertrok voor zijn expeditie waarbij hij Amerika ontdekte in 1492. Nu in 2015 waren er feria's de Spaanse feesten waar erg veel werk van wordt gemaakt. Er wordt een grote boog gebouwd met lichtjes en een boulevard verlicht met lampions waar de bevolking in hun flamencojurken kan flaneren. Overal worden cafeetjes gebouwd met mooie interieurs waar gezongen wordt en gedanst. Omdat de feria gehouden werd op de plaats van de camperplek mochten wij op het strand kamperen aan de Guadalquivir. Douchen op het strand en water halen ook. Het weer is iets te mooi maar daarover geen klachten. Zolang het maar niet boven de 33 gr. komt trekken wij het nog wel.
De Costa de la Luz ( kust van het licht) is ook bekend van de vele sherrybodega's. Jerez de la Frontera in het binnenland bijvoorbeeld. Onderweg overal druiven voor de sherry. Ook lunchen in een sherrybodega met de mooie eikenhouten eeuwenoude vaten is een belevenis.