Cahuita en de Caribische kust

Op de ochtend van ons vertrek naar de Caribische kust besloten we onderweg koffie te gaan drinken bij een lodge (Heliconia Island) die van Nederlanders is (geweest). Soms vind je pareltjes door gewoon ergens naartoe te rijden en te vragen of je rond mag kijken en wat mag drinken. Eigenaren delen graag deze bijzondere plekken met gasten en zijn trots op hun onderneming. Zo ook deze Costa Ricaan die trots vertelde dat hij sinds kort deze prachtige plek met lodges in een botanische tuin had overgenomen, hij vond het een hele uitdaging maar dit kan niet mislukken. Wat een vogels…je hoeft maar een voederplank te maken met fruit en tientallen vogels komen voor je neus zitten.

De lange weg naar de Caribische kust was een ander verhaal. Dwars door het regenwoud is een weg aangelegd voor het vervoer van goederen van de haven aan kust naar het binnenland. Deze weg is al snel te smal geworden en werd nu verbreed met alle gevolgen van dien. De vrachtwagens met hun oorverdovend lawaai ben je snel zat en toen we eindelijk een lunchplekje hadden gevonden voor een broodje aan een rivier bleek dat de chauffeurs precies daar door de rivier reden om zand te halen voor de wegverbreding. De chauffeur zag deze plek ook wel zitten als lunchplek en zette zijn vrachtwagen midden in de rivier en deed een dutje.

We bereikten de Caribische kust via Puerto Limon, een lelijke havenstad waar zojuist een cruiseschip aanmeerde. Toen we langs de kust bleven rijden werd het steeds groener en uiteindelijk bereikten we Cahuita. Dit is een klein dorpje waar vroeger Jamaicanen woonden die hier zijn komen werken op de suikerrietplantages. Hun nazaten wonen hier nog steeds en het zijn heel andere mensen dan de Costa Ricanen, zwart en met krulletjes en rastavlechtjes.

Cahuita is een soort hippiedorpje met veel restaurantjes. We hadden een sfeervol houten huisje geboekt wat midden in een botanische tuin lag die goed verzorgd was. Het is hier erg vochtig en warm en alles groeit en bloeit hier dat het een lieve lust is.

Onze buren waren een Duits gezin met kleine kinderen waarvan de jongste nog niet eens kon lopen. Aangezien wij op reis altijd veel Duitse jonge gezinnen ontmoeten vroeg ik de buurman eens waarom wij zoveel Duitsers zien die zover van huis zijn met zulke kleine kinderen (en deze blootstellen aan alle bacteriën en hitte die bij de tropen horen) Hij vertelde dat in Duitsland iedere ouder bij elk nieuwgeboren kind 14 maanden ouderschapsverlof krijgt (gedeeltelijk doorbetaald) blijkbaar was dit voldoende voor een reis naar Costa Rica want ze reisden al een maand rond en de kinderen hadden nergens last van.

Van Cahuita loopt een mooie weg met aan een kant strand en aan de andere kant regenwoud met enorm hoge bomen. De weg eindigt in Puerto Viejo op een prachtig palmenstrand. Wat een heerlijke relaxte sfeer hangt hier. Mensen huren hier fietsen en toeren wat rond, hangen wat in hun hangmat en vergeten zo de dagelijkse werkelijkheid en de problemen van alledag.

Cahuita heeft een bijzonder mooi nationaal park wat aan een palmenstrand ligt. We waren vroeg en hadden het rijk bijna alleen. Een gids bood zijn diensten aan maar ik vertelde hem dat wij het veel spannender vinden om dieren te spotten door ze zelf te vinden als dat hij ze aanwijst.

En geluk hadden we, we zagen alle dieren die hier voorkomen: racoons (een soort wasberen die we in Canada dagelijks zagen) de whitefaced monkeys die achter elkaar aan vlogen door de takken en overal lekkere hapjes vinden. Gelukkig worden deze dieren niet door toeristen gevoerd want dan is de lol eraf. Is ook helemaal niet nodig want in het regenwoud vinden ze voedsel genoeg. Verder een eekhoorn en als highlight hingen er 2 luiaards heel hoog in de bomen, misschien wel 30 meter en de foto’s zijn prachtig geworden. Bijzonder mooie wandeling, bijna helemaal onder de bomen wat met deze temperaturen natuurlijk fijn is.

Het Caribische eten met de Jamaicaanse invloeden is ook prima. Eindelijk eens verse vis (en geen tilapia die hier veel wordt gegeten) met rijst, bonen, mais (platgeslagen en gebakken) wittekoolsalade en gebakken banaan. Over de vis een zoetige fruitsaus mmmm.

Op de terugweg zagen we mensen naar boven kijken en bleek dat er een troep brulapen in een hoge boom zat, ja ze zaten inderdaad te brullen, wat een angstaanjagend geluid. (om hun territorium af te bakenen en andere soortgenoten te laten weten dat ze hier niet welkom zijn).