Kamperen in de bush

Vanuit de camping aan de rand van het Krugerpark reden we nog heel wat tochtjes langs de grens met het park. Het is heel verschillend, de ene dag zie je heel weinig bijvoorbeeld bij bewolkt weer geen vogels maar op een zonnige dag kan het ook tegenvallen. Meevaller was na een hele dag rondrijden en weinig mooie plaatjes geschoten, toen vonden we een vogelhide met uitzicht op een riviertje. Op een tak boven het water waren 3 zwartwitte kingfishers aan het vissen. Eentje had geluk en het was een fascinerend gezicht om de vogel met de enorme snavel het kleine visje te zien doodslaan tegen een tak alvorens hem met huid en haar in zijn keel te laten glijden.

Die nacht werden we wakker om 12 uur s’nachts van het tikken van de regen op het tentdoek. Gelukkig hadden we deze keer niet weer de wandelschoenen buiten laten staan. Het regende steeds harder tot op een gegeven moment het begon te druppen op één plaats. Met handdoeken probeerden we de zaak droog te houden maar niets hielp. Ad in de stromende regen de tent uit en kwam terug met een grote plastic tas die hij op de nok van de tent legde. Nu waait het hier bijna nooit dus de tas bleef mooi liggen en wij lagen eindelijk droog. Onvoorstelbaar wat dit kleine katoenen tentje aankan maar de volgende morgen vertelde de 91 jarige eigenaresse van de camping dat er 70 mm was gevallen………dat is wel heel veel.

Alles was klam en vochtig, dus toch maar ingepakt en noordwaarts gereden. De Long Tompas was helemaal in de mist en de rit naar de volgende camping was niet echt interessant. Na 400 km kwamen we aan op de camping maar hier was net een storm voorbijgeraasd dus we waren erg blij met het aanbod om een huisje te huren voor 2 nachten. Dit was einde oefening voor het kamperen deze reis. Ad hing de tent te drogen onder het afdak en wij kropen in een schoon droog bed.

Deze camping heeft een laundryservice, dus de volgende dag stond er een tas schone was voor ons klaar. Zo makkelijk gaat hier alles in ZA en je betaalt nooit veel.

Vanuit deze camping was het niet ver naar Warm Baths, vroeger ook weer een mooie plaats, hier zijn veel campings met warmwaterzwembaden gevuld door warme bronnen. Maar wij rijden door, wij hebben afgesproken om naar Jill en Jacques te gaan. Deze Zuid Afrikaners hebben 5 jaar op onze campingspullen gepast en nu brengen wij alles weer terug tot we weer gaan kamperen in ZA.

Enkele jaren geleden hebben Jill en Jacques een groot perceel bushveld gekocht 15 km van de hoofdweg in de middle of knowwhere. We hadden de GPS code gekregen, maar een echt adres hebben ze hier niet. Hier zijn geen straatnamen. Onderweg lunchten we in een prachtige gamelodge. Zo vreemd als je al een hele tijd door de bush rijdt over de dirtroads en ineens sta je in een chique lodge met alles erop en eraan. Eten is in ZA altijd heel betaalbaar ook in zo’n lodge. Accommodatie is een ander verhaal.

We belden de vader van Jacques die hier ook woont en hij opende voor ons de poort van het bushveld van Jill en Jacques. Wauw wat hebben ze hard gewerkt de afgelopen jaren. Toen ze het perceel bushveld kochten was er niets, alleen bush wat gedeeltelijk werd verwijderd voor een platvorm op palen van 15x10 meter. Hierboven is een dak gemaakt en op het platvorm staat een grote tent wat bij ons een glampingtent zou heten. De slaaptent kan helemaal afgesloten worden en is compleet ingericht met een hemelbed en kastjes. Ook een badkamer heeft Jacques hier gemaakt met een douche en wastafel. Er is stromend water door een borehole en stroom door solarpanels. In de open ruimte is een keuken en een grote koelkast met wat makkelijke stoelen. In de “tuin” is een rond zitje gemaakt afgemaakt met paaltjes en hier is een oven gemetseld en een braai. De eerste avond waren wij alleen en dat was een speciale ervaring. Het was een frisse heldere avond en de sterrenhemel was magnifiek. Hier is geen luchtvervuiling en de lucht is droog dus helder. De volgende morgen arriveerde Jill en Jacques en hadden we een gezellige dag samen. Jill grilde 2 kippen in de oven, die voortreffelijk smaakte en de oven gaf nog lang warmte s’avonds.

Het einde van deze prachtige reis begint weer in zicht te komen, maar we gaan niet per vliegtuig terug maar met een cruiseschip. Enkele weken geleden kregen we toevallig een nieuwsbrief onder ogen met cruiseaanbiedingen en mijn oog viel op een 25 daagse cruise vanuit Durban ZA voor een derde van de oorspronkelijke prijs. Een paar dagen later boekten we de cruise. Het schip vertrekt een week eerder als wij zouden vertrekken dus moeten wij op 20 april in Durban zijn waar de MSC Symphonia vertrekt naar Mauritius, de Seychellen en la Reunion, dan varen we via de oostkust van Afrika noordwaarts, en via het Suezkanaal richting Griekenland, dan naar split Kroatie en Kotor in Montenegro. We eindigen in Venetie waar we nog een paar dagen blijven en vliegen dan weer naar huis op 17 mei. Wat een heerlijk voorruitzicht.

Ik zit dit verhaal nu te typen op de veranda van het bushhuis en hoor zojuist dat allebei de honden van Jill en Jacques gebeten zijn door een pofadder…….. hopelijk loopt het goed af.