Granada, de Sierra Grazalema en de kust

Andalusië is misschien wel de meest veelzijdige provincie van Spanje, hier kom je ogen te kort om al dat moois in je op te nemen. Ook al wordt het land geteisterd door droogte en hangen zelfs de cactussen slap aan de berghellingen, ook met de bruine en beige tinten is het hier prachtig.

Als je naar de kust rijdt veranderd de olijventuin in een ander landschap. In dit zeer druk bebouwde gebied staan veel villa’s met mooi aangelegde tuinen. Hier zie je weer kleuren, bougainvilles, palmen en mooie struiken met blauwe bloemen. Alles bloeit hier als het maar water krijgt.

Omdat het wel erg ver is om alles te bekijken boeken we 2 nachtjes hostals in Almunecar (ja Jan en Joke de foto’s moeten jullie bekend voorkomen) en Granada. Maar eerst weer een prachtig wit stadje Frigiliana, vroeger een rustig Spaans dorpje waar de tijd stil staat, nu een door toeristen overlopen dorpje waar de piepkleine huizen met uitzicht over het dal worden opgekocht door investeerders en verhuurd voor ongelofelijke prijzen. We lunchten in een piepklein restaurant met zo’n balkon met uitzicht. Wat een feestje, heerlijke salades zo groot dat je er de hele middag op kunt teren.

Verder naar de kust. In de verte zie je het imposante fort van Salobrena al liggen hoog op de rotsen. We dronken wat op het mooie kiezelstrand van Almunecar met de vele palmen. Aan de kust is het niet druk, het is nu oktober en de meeste toeristen zitten in de steden zoals blijkt als we in Granada aankomen.

Vorige keer waren we in maart op een camping hier in de buurt en kon je de sneeuw zien liggen op de Sierra Nevada, maar die komt voorlopig nog niet. Het is nog steeds rond de 30 gr. in zuid Spanje.

Granada wordt zoals zoveel toeristische steden in Europa overlopen door toeristen. Je moet je een weg banen door de groepen bustoeristen met de reisleidster voorop uitbundig zwaaiend met haar paraplu om maar niemand van haar groep kwijt te raken. Granada ligt hoog en als je alles wilt bekijken klim je heel wat af. We namen voor de verandering eens een treintje (waar ik normaal niet aan moet denken) maar de mirador op het pleintje van San Nicolas wordt ineens een stuk makkelijker bereikbaar al word je constant door elkaar gerammeld als het treintje over de gladde steentjes manoeuvreert door de smalle straatjes. Maar boven aangekomen word je beloond met een schitterend uitzicht over de Sierra Nevada die roze kleurt bij het licht van de ondergaande zon. Het Alhambra wat bestaat uit links het paleis van Karel V en rechts het Arabische Alcazaba is een magnifiek gezicht. Daar sta je dan met honderden toeristen uit de hele wereld te kijken hoe de zon langzaam ondergaat. We hebben nog geprobeerd om de volgende morgen kaartjes te bemachtigen voor het Alhambra maar dat gaat je echt niet lukken. Reserveren op internet en dan liefs een paar maanden van te voren.

Wat je ook moet reserveren is de wandeling over het koningspad Camino del Rey. Dit is een hangend wandelpad aan de rotsen wat voor miljoenen is opgeknapt. Moet erg mooi zijn met duizelingwekkende uitzichten maar ook hier geldt weer reserveren. Maar we moeten nog maar weer eens terugkomen in Andalusië.

Onze laatste trip ging gisteren met 32 gr. door de bergen met heel wat bochten naar een stuwmeer met uitzicht op Zahara. Aan de overkant van het meer is een watersportcentrum waar je kano’s kunt huren en ook een restaurant met uitzicht op dit mooie dorpje.

Ook Ovida is prachtig. Je leert hier in Spanje wel klimmen want alle dorpjes liggen hoog dus je moet beneden parkeren en dan naar het centrale plein waar je dan wordt beloond met mooie terrassen. Alleen geldt dat niet voor Spanjaarden, die rijden naar het gemeentehuis op het plein en parkeren driedubbel pal voor de deur. Niemand die zich er druk over maakt maar zo staan wel alle dorpjes en steden van Spanje bomvol auto’s, dat zou anders moeten want je kunt haast geen adem meer halen van de uitlaatgassen en dan gaat de lol er wel vanaf.

Verder door het groene dal van de Sierra Grazalema, wat wij het mooiste gebied vinden van Andalusië. Dit gebied is groener omdat het s’winters meer regen krijgt en dichter bij zee ligt. Prachtig dorpje waar dit weekend een festival werd gehouden waar we nog net een glimp van konden opvangen.

Het zit er weer bijna op, vandaag poetsen en pakken en morgen rijden we ruim 400 km noordwaarts naar Toledo waar we 2 nachten blijven. Dinsdagmorgen al heel vroeg op pad om de auto in te leveren op Madridairport en dan vliegen we weer naar huis.

We kunnen een reis naar Andalusië van harte aanbevelen. Accommodaties zijn zeer betaalbaar. Eten is heerlijk en de terrasjes spotgoedkoop.