Cruise van Durban naar Aqaba

Even 2 verhalen tegelijk omdat we een hele tijd op zee zitten en geen wifi hebben gehad, zijn nu in Aqaba Jordanië.

Op 20 april vertrokken we uit de haven van regenachtig Durban met het cruiseschip Sinfonia van MSC samen met 2600 andere passagiers en 700 bemanningsleden, meest Engelsen die in Engeland op familiebezoek gaan, Zuid Afrikanen en veel Duitsers. Voornamelijk ouderen want er valt geen schoolvakantie in deze periode.

De Sinfonia is een ouder cruiseschip dat in 2015 doormidden is gezaagd en waar een nieuw stuk tussen is gezet. Hier zie je niets van maar het betekent wel dat de rest van het schip verouderd is bv het theater waar maar 500 mensen tegelijk binnen kunnen. Wij nemen meestal de goedkoopste binnenhut omdat het weinig uitmaakt op welke etage je zit en de binnenhutten zijn vrijwel hetzelfde. Bij een cruise bepaalt de hut de prijs die je voor de cruise betaalt. Buiten je hut is iedereen gelijk wat betreft maaltijden e.d. Een binnenhut is een cabine zonder ramen met een douche en toilet en airco. Een buitenhut is een categorie hoger en heeft een raam (wat niet open kan) hierna komt de balkoncabine die een schuifpui heeft naar het balkon, dan een suite maar daar praten we niet eens over, die prijzen zijn enorm.

Na 3 zeedagen arriveerden we op onze eerste bestemming Reunion, een tropisch eiland in de Indische oceaan. We kwamen een dag later aan als gepland want de dag voor onze aankomst was hier een tropische storm wat nog duidelijk te zien was aan de afgewaaide takken en bladeren. Dit eiland is een departement van Frankrijk compleet met een Franstalige creoolse bevolking en als betaalmiddel de Euro.

Het volgende eiland was Mauritius waar we de botanische tuin bezochten uit 1770 met eeuwenoude tropische bomen. De Indiase bevolking kwam hier eeuwen geleden toen de Engelsen arbeiders nodig hadden om op de suikerplantages te werken. (zo gek kon je Engelsen blijkbaar niet krijgen) Deze mensen zijn hindoes en hebben prachtige kleurrijke hindoeïstische tempels op het eiland.

Dit eiland is bijzonder groen en tegen de bergen hangen wolken want de luchtvochtigheid is hoog. Alles groeit en bloeit hier in de vruchtbare aarde. Nooit geweten dat dit eiland is genoemd naar Prins Maurits van Oranje, een vroegere Nederlandse prins, dus dit eiland is nog even van Nederland geweest.

3e haven van deze serie was de eilandengroep Seychellen, bekend als huwelijksreisbestemming. We arriveerden in een kleine haven zonder grote containerschepen wat meestal het geval is en konden lopend door een mooie laan tropische bomen naar de kleinste hoofdstad ter wereld Victoria. Leuk stadje met mooi gerestaureerde koloniale gebouwen en een witte RK kerk waar een mis aan de gang was en waar we nog net een stukje van konden meepikken. Mooi aangekleedde mensen, op z’n s’ zondags en een koor wat zong. Omdat het zondag was was alles gesloten en was het een hele toer om geld gewisseld te krijgen want de munteenheid is hier de rupee. Wij nemen vrijwel nooit een taxi maar zoeken het busstation op om met een plaatselijke bus tussen de bevolking te reizen. Zo bereikten we de andere kant van dit magnifieke eiland. Droomstranden met palmbomen. Leek mij geen gekke bestemming om onze 31e trouwdag te vieren, maar Ad had andere plannen.

Op internet had hij een trail gevonden die volgens hem goed te doen was en door het regenwoud voerde. Volgens het bord zouden we er 1 uur over doen, maar het werden er 2. De wandeling (meer een expeditie) ging op het heetst van de dag met 33 gr. over enorme granieten ronde rotsblokken waar een pad was gemaakt met grote stenen waar je constant je evenwicht moest zoeken. De uitzichten waren prachtig over de oceaan maar het was een zeer zware tocht met steile paden door de jungle en over zand en stenen. Na deze klauterpartij waar geen eind aan leek te komen kwamen we eindelijk aan op een klein strandje waar we konden uitrusten. Gelukkig kon je hier een watertaxi bellen die ons opppikte en naar de bus bracht. Helaas hadden we niet genoeg geld gewisseld want de Seychellen zijn niet bepaald een goedkope bestemming maar de bootsman had die dag al zoveel rupees verdiend dat hij er geen punt van maakte en ons een fijne vakantie toewenste.