Antequera, Malaga en el Torcal

September is een prachtige maand in Andalusië. De ergste hitte is weg en de temperaturen zijn rond de 30 gr. Gisteren hadden we een uitschieter naar beneden met 24 gr. en zowaar regen. De Spanjaarden waren hoogst verbaasd want sinds mei hebben ze geen regen meer gezien. Het is hier dan ook kurkdroog. Waar niet gesproeid wordt gaat alles dood. Zelfs olijfbomen die toch heel wat kunnen hebben zien er beroerd uit en voor de wijnoogst zal het ook niet goed zijn. Men hoopt hier op een regenachtige winter om de watervoorraad weer aan te vullen. Het is hier een snikhete zomer geweest.

We wonen nu in een echt Spaans plaatsje. Het huis van Constant en Delia staat in een urbanication (buitenwijkje) van Mollina. Hier wonen alleen jonge Spaanse gezinnen met kinderen. Overdag is het hier stil en hoor je de groene papegaaitjes in de palmen schreeuwen. Je ziet ze bijna nooit maar horen des te meer. Als de mensen thuiskomen van hun werk gaan de kinderen naar het speeltuintje hieraan de overkant en zitten de ouders te kletsen met hun buren op de bankjes onder de palmen.

Mollina ligt heel centraal in Andalusië. Antequera ligt het dichtst bij 11 km. Hier zitten de grote supermarkten waar je de boodschappen doet maar de oude stad Antequera is zeer zeker een bezoek waard. Deze mooie plek hadden de Romeinen al voorzichzelf opgeëist getuige de overblijfselen van het oude badhuis in de heuvels.

Naast de oude kerk bij het Alcazaba (fort van de Moren) is een heerlijk terras met uitzicht over het badhuis en de bergen. Hier geen auto’s of ander lawaai, hier geniet je van een drankje en een paar tapas tussen de Spanjaarden.

Malaga ligt 60 km weg en is een chique stad met talloze monumenten, een Romeins theater, een cruisehaven en een prachtige marmeren winkelboulevard. Overal kleine pleintjes met restaurantjes en winkeltjes. Gisteren was het “World Tourism Day” en waren alle musea in de stad gratis. Ook de kathedraal is heel indrukwekkend.

Wat ook een speciale ervaring is, is vis eten in de oude visserswijk van Malaga. een enorm restaurant buiten met wel 100 gasten. Je krijgt een kaart met daarop de raciones (porties) vis, maar je kunt niks bestellen. Obers lopen af en aan met borden inktvisringen, garnalen, gamba's, bacalou en sardientjes enz., als er iets van je gading bij is steek je je hand op en is het bord voor jou. De obers schreeuwen zo hard dat als je je maag vol hebt je ook meteen hoofdpijn er bij cadeau krijgt. Afrekenen gaat op het hoekje van het papieren tafelkleed.

Ook qua natuur heeft deze streek veel te bieden. Je kunt eindeloze tochten door de bergen maken en witte dorpjes bezoeken als Comares wat wel een hele klim is over al de mooi aangelegde trappen naar boven, maar dan ben je ook in een voormalig Arabisch dorpje waar een Spaanse mevrouw ons naar binnen riep om haar rozijnen en amandelen te proeven.

Zondagmiddag liepen we een route in el Torcal. Hier waren we al eens geweest maar dit is een heel apart natuurgebied, een karstgebergte in een heel oude binnenzee. De bodem is hier omhoog gedrukt wat een heel apart landschap creëert. Hier komen ook veel gezinnen met kinderen die constant lopen te schreeuwen dus zondagmiddag was niet zo best getimed.

Hier niet ver vandaan ligt een groot zoutmeer. Hier omheen zijn (uiteraard met EU euro's) mooie boardwalks aangelegd en een bezoekerscentrum. Er staat nog maar een beetje zout water in het meer en hier staan nog een aantal flamingo's. Moet een prachtig gezicht zijn als het meer volstaat en oranjeroze kleurt van de vele vogels.

Er staan nog heel wat uitstapjes op het programma, in Andalusië zul je je niet snel vervelen.