Brazilie: het zuiden

20 september 2023 - Montevideo, Uruguay

Met nieuwe koppelingsplaten rijden we de hellingen af op de drukke autobaan zuidwaarts richting Curitiba en beseffen dat we veel geluk hebben gehad om te stranden op zo’n luxe vrachtwagenparking en iemand te vinden die de koppelingsplaten kon vernieuwen. Met een gerust gevoel rijden we de moderne stad Curitiba binnen.

Meestal zijn we niet zo van de steden maar Curitiba is een uitzondering. Hier staat een museum van Oscar Niemeyer. Van deze architect hadden we nog geen gebouwen gezien. Heel bijzonder modern gebouw met een tijdelijke Aziatische en Afrikaanse collectie.

We overnachten op de parking van een mooi park waar druk gejogd wordt. De volgende morgen bezoeken we het Egyptisch museum. Vreemd om naar een Egyptisch museum te gaan als je in Brazilië bent maar het was zeer de moeite waard. Prachtige kopieën van bijzondere Egyptische voorwerpen en een aparte afdeling met een kopie van het graf van Toetanchamon.

Ook de dierentuin buiten de stad was leuk met veel soorten aapjes in een mooi park met Auracariabomen en eindelijk zien we de miereneter. Als laatste bezoeken we de botanische tuin wat meer een park was met een grote kas.

We gaan verder richting kust. Aangezien we geen zin hebben om nog een paar dagen te wachten op het treintje wat naar Morretes rijdt gaan we zelf rijden over de Ruta Grandiosa. Steile weg omlaag met heel veel wegwerkers die hun best doen om de vele ingestortte hellingen te voorzien van een laag die zand en stenen vast houdt. Morretes is een leuk plaatsje aan een rivier met gezellige terrassen en is een aardig uitstapje voor weekendvertier als je met de trein komt.

Het begint weer keihard te waaien en dat betekent altijd dat er ander weer op komst is. Deze keer werd het 36 gr en staan we op een camping en verhuizen we naar de andere kant van de camping omdat we bang waren om takken op ons dak te krijgen van de hoge eucalyptusbomen. Omdat hier stilstaand water is stikt het hier van de muggen dus van slapen kwam die nacht niet veel.

Aan de kust vinden we een prachtplek pal aan de oceaan, eigenlijk een parking van een appartement. Aangezien het superlaagseizoen is wordt er niets van gezegd dat wij hier staan. De meeste huizen en appartementen staan hier leeg. Prachtig aangelegde tuinen en grote boulders op het strand, alleen verandert het weer opnieuw en wordt het donker en regent het.

Als het in de tropen regent wordt het alleen maar mooier, 50 tinten groen. Het groeit hier als kool. Vele soorten palmen en varens en ook nog wat bloeiende bomen. Onderweg passeren we grote natte rijstvelden omringd door palmen. In Brazilië wordt veel rijst gegeten maar rijstvelden hadden we hier nog niet eerder gezien.

We gaan weer het binnenland in op zoek naar de Duitse immigranten die hier rond 1820 uitgenodigd zijn door de Braziliaanse regering om zich hier te vestigen en zo een buffer te vormen tussen het Portugeestalige Brazilië en Spaanstalig Uruguay en Argentinië.

Wel aardig die Duitse huizen (een heel verschil met de lelijke betonnen onverzorgde huizen van de Brazilianen) maar verder zagen we alleen maar weekend mensen die zich te goed deden aan grote potten bier en bratwursten.

We bezochten een familie met voorouders uit Pommeren, wat toen Duitsland was die zich hier destijds vestigden en de grond toendertijd gratis kregen. Er hing een stamboom en bleek dat er nooit iemands in al die jaren getrouwd was buiten de Pommerense Lutherse gemeenschap.

In het volgende stadje was het heel moeilijk om een overnachtingsplek te vinden en parkeerden we keurig in een hoekje bij de kerk. Toen we goed en wel stonden en ik wilde gaan koken bleek de zijdeur van de kerk ineens open te gaan en keken de parochianen zowat bij ons binnen. Dan maar naar de Pizzeria, was wel lachen….toen we terugkwamen bleek dat we op de plek stonden van zwervers. 2 mannen hadden zich zowat onder de Enjoy geïnstalleerd voor hun overnachting. Toen we s’morgens wakker werden waren ze alweer vertrokken met achterlating van een hoop afval wat ik dan maar opruim want ik wil niet dat men denkt dat wij dat doen. Na een bezoek aan het oceanografisch museum reden we weer verder.

Terug naar de kust over de autobaan. Via een brug rijden we naar het eiland Florianopolis. Ongelofelijk wat een drukte. Je kon nog niet stoppen om een boodschap te doen want nergens waren parkeerterreinen. We parkeren in Barra de Lagoa een leuk oud vissershaventje wat er nog redelijk authentiek uitziet en verschillende stranden heeft. Het is heerlijk weer en na een strandwandeling eten we heerlijke garnalen en vis met frietjes en een salade. We maken nog wat ritjes over het eiland en staan versteld van de schitterende schone stranden van dit eiland. Ongelofelijk geen plastic te zien….

Het wordt tijd om eens wat rijdagen in te lassen anders komen we nooit in Uruguay maar eerst nog naar de Mirante de Serra de Rio de Rastro. Dit is een pas met 184 bochten. De heenweg omhoog ging goed ondanks dat er aan de weg gewerkt werd en na een lekker buffet besluiten we op het uitzichtpunt samen met nog een camper en iemand met een motor en een tentje hier te overnachten. Dat hebben we geweten…s'avonds begon het te regenen en keihard te waaien dus de Enjoy met de kop in de wind en toen begon het schudden. Het regende zo hard dat we bang waren dat het panoramadak het zou begeven. Hagelstenen..... (waar wij na de hagelbui in juni 2016 nog steeds de zenuwen van krijgen) Al met al het was geen pretje, we waren bang en dat zijn we niet gauw maar op 1400 meter met zo’n weer is niet leuk. De volgende dag ging Ad kijken of we schade hadden maar gelukkig was alles ok. De man in het tentje had het ook overleefd en hij zat op een bankje met een kop koffie die ik hem gaf bij te komen van de vreselijke nacht.

De stad Torres aan de kust was mooi met hoge rotsen vanwaar je een mooi uitzicht had en een leuke camping in de duinen. We rijden nog eenmaal het binnenland in voor wat Duitse plaatsjes. De natuur is (was) hier prachtig. Hier hebben ooit miljoenen Auracariabomen gestaan en gelukkig zijn er nog een aantal bewaard gebleven want ze zijn nu beschermd, ze kunnen heel oud worden.

Hier in het zuiden is eigenlijk niet veel meer te bekijken dus we rijden door naar de grens met Uruguay in kou en regen. De douane zat in een armetierig gebouwtje met een haard waar een paar blokken lagen te smeulen. We hadden ons niet digitaal aangemeld en dat was verplicht per 1 september….balen want ons internet deed het niet meer. De douanier vond het wel vervelend voor ons en stelde voor om op zijn stokoude computer waar de toetsen nog amper van leesbaar waren het voor ons te doen. Super soms tref je nog aardige mensen….

In het heerlijk rustige Uruguay hadden we nog een paar mooie dagen waar we in de duinen konden kamperen in uitgestorven badplaatsen. Met een ruige 4x4 bus reden we door de duinen en dennenbossen van Cabo Polonio een nationaal park. Een mooie wandeling door een hippiedorp bracht ons naar de vuurtoren waar vele zeeleeuwen op de rotsen lagen te dutten. Later hoorden we dat er een ziekte was uitgebroken en er veel zeeleeuwen dood gingen. Ook vonden we verschillende dode pinguïns op het strand en vogels. Dat het niet goed gaat met de natuur is wel duidelijk. Ook lag er na de storm weer heel veel plastic op het strand.

We hebben ons rondje rondgereden en zijn weer terug op de plek waar het in februari begon. We hebben enorm veel gezien en gedaan, soms ook met de nodige tegenslag maar dat hoort erbij. De camper is weer gepoetst. De handbagage is gepakt en a.s. donderdag vliegen we naar Nederland veel ervaringen en mooie ontmoetingen rijker. Leuk dat jullie weer met ons meegereisd zijn en bedankt voor de vele reacties. Volgend jaar maart komen we weer terug en is het de bedoeling dat we met de Enjoy naar Peru gaan. Tot hoors of ziens weer allemaal!

Foto’s

10 Reacties

  1. Albert & Nicole:
    20 september 2023
    Het was weer leuk om met jullie mee te reizen...wel thuis tot de volgende reis!
    Groetjes, Albert & Nicole.
  2. Marende en Jan:
    20 september 2023
    Vanuit la France weer helemaal bij gelezen. Prachtig verhaal weer. Goede thuisreis voor jullie en we zien elkaar weer in oktober...uiterlijk 7 oktober zijn we weer terug in Someren....lieve groetjes van ons
  3. Renee:
    20 september 2023
    Fijne terugvlucht en dank je wel voor de mooie verhalen en de schitterende foto's.
    Tot ziens!
  4. Sjoque:
    20 september 2023
    Wat hebben jullie weer veel meegemaakt!!! Goede terugvlucht alvast
  5. Petra:
    20 september 2023
    He Ad en Annemarie, dit was dan voorlopig jullie laatste reisverhaal.
    Ik wens jullie een veilige reis terug naar Nederland waar we binnenkort de herfst ingaan.
    Tot gauw!

    Groetjes van Petra
  6. Jos:
    20 september 2023
    Leuke verslagen. Tot ziens in Nederland!,
  7. Ruut en Trees:
    21 september 2023
    Hallo avonturiers. Bedankt voor het laatste reisverhaal. Ook weer fijn om te lezen. Goede reis naar huis en tot gauw ziens. Liefs Trees en Ruut
  8. Tony Peters:
    21 september 2023
    Hallo Ad en Anne-Marie....Hartelijk dank voor al jullie mooie interessante en leerzame reisverhalen en wensen jullie welkom thuis in Someren Brabant...Groeten van Tony en Riet...Peters...
  9. Andy and Hazel Smith:
    24 september 2023
    Hi Ad and Anne-Marie
    You have had some amazing adventures and seen many wonderful things! Thank you for sharing your stories with us. Have a safe journey and enjoy being back home for a while.
    Sending love
    Andy and Hazel xx
  10. Els:
    29 september 2023
    Jullie hebben deze avonturen weer goed doorstaan! Op naar de volgende voorbereidingen naar Peru!!!